کتاب ساموئل (به عبری: ספר שמואל، Sefer Shmuel) کتابی در کتاب مقدس عبری است که به صورت دو کتاب (1-2 سموئیل) در عهد عتیق مسیحی یافت می شود. این کتاب بخشی از تاریخ روایی اسرائیل باستان به نام تاریخ تثنیه است، مجموعه ای از کتاب ها (یوشع، قضات، سموئیل، و پادشاهان) که تاریخ الهیات بنی اسرائیل را تشکیل می دهد و هدف آن توضیح شریعت خدا برای اسرائیل تحت هدایت است. از پیامبران
بر اساس سنت یهودی، این کتاب توسط ساموئل نوشته شده است، و گاد و ناتان نبیهایی که با هم سه پیامبری هستند که در اول تواریخ در طول دوران سلطنت داوود ظاهر شدهاند، نوشته شده است. تفکر علمی مدرن چنین فرض می کند که کل تاریخ تثنیه در حدود 630-540 قبل از میلاد با ترکیب تعدادی از متون مستقل در اعصار مختلف نوشته شده است.
کتاب با تولد ساموئل و دعوت یهوه به او در کودکی آغاز می شود. داستان تابوت عهد در ادامه می آید. این کتاب از ظلم و ستم اسرائیل توسط فلسطینیان میگوید، که باعث مسح شائول توسط سموئیل به عنوان اولین پادشاه اسرائیل شد. اما شائول نشان داد که لیاقتش را ندارد، و انتخاب خدا به داوود تبدیل شد، که دشمنان اسرائیل را شکست داد، خرمن را که پسرش سلیمان در آن اولین معبد را می ساخت، خرید و صندوق عهد را به اورشلیم آورد. سپس یَهُوَه به داوود و جانشینانش وعده داد که یک سلسله جاودانی داشته باشند.
در Septuagint، که اساس قوانین کتاب مقدس مسیحی است، متن به دو کتاب تقسیم شده است که اکنون کتاب اول و دوم سموئیل نامیده می شود.