تثنیه (به یونانی: Δευτερονόμιον Deuteronómion، به معنای «قانون دوم») پنجمین و آخرین کتاب تورات (در یهودیت) است که در آن «دواریم» (به عبری: דְּבָרִים، به عبارتی [کلمات [موسی]» نامیده می شود. ) و کتاب پنجم عهد عتیق مسیحی.
فصلهای 1 تا 30 کتاب شامل سه موعظه یا سخنرانی است که موسی در دشتهای موآب برای بنیاسرائیل، اندکی قبل از ورود به سرزمین موعب، ایراد کرد. خطبه اول چهل سال سرگردانی در بیابان را بازگو می کند که به آن لحظه منتهی شده بود و با توصیه به رعایت قانون به پایان می رسد. خطبه دوم لزوم پیروی از یهوه و قوانین (یا تعالیم) که او به آنها داده است و تملک آنها در زمین به آنها بستگی دارد، به بنی اسرائیل یادآوری می کند. خطبه سوم این آرامش را ارائه می دهد که حتی اگر قوم اسرائیل بی وفایی کرده و زمین را از دست بدهند، با توبه می توان همه چیز را بازسازی کرد.
چهار فصل پایانی (31-34) شامل آواز موسی، برکت موسی، و روایاتی است که ردای رهبری از موسی به یوشع و سرانجام مرگ موسی در کوه نبو را بازگو می کند.
یکی از مهمترین آیات آن تثنیه 6:4، شمع اسرائیل است که به بیانیه قطعی هویت یهودی تبدیل شده است: “ای اسرائیل بشنو، یهوه خدای ما، یهوه یکی است.” آیات 6:4-5 نیز توسط عیسی در مرقس 12:28-34 به عنوان فرمان بزرگ نقل شده است.