کتاب عزرا یک کتاب از کتاب مقدس عبری است. که قبلاً کتاب نحمیا را در یک کتاب واحد گنجانده بود که معمولاً به عنوان عزرا-نحمیا شناخته می شد. این دو با اولین انجیل های خاخام چاپ شده در اوایل قرن شانزدهم، به دنبال سنت مسیحی لاتین اواخر قرون وسطی از هم جدا شدند. به زبان عبری و آرامی ساخته شده و موضوع آن بازگشت به صهیون پس از پایان اسارت بابلی است و به دو بخش تقسیم می شود که قسمت اول داستان اولین بازگشت تبعیدیان در سال اول کوروش کبیر (538) است. قبل از میلاد) و تکمیل و وقف معبد جدید در اورشلیم در سال ششم داریوش اول (515 قبل از میلاد)، دومین حکایت از مأموریت بعدی عزرا به اورشلیم و مبارزه او برای پاکسازی یهودیان از ازدواج با غیر یهودیان. همراه با کتاب نحمیا،
عزرا برای تناسب با یک الگوی شماتیک نوشته شده است که در آن خدای اسرائیل از پادشاه ایران الهام میکند تا یک رهبر از جامعه یهودی را مأمور انجام مأموریت کند. سه رهبر متوالی سه مأموریت از این قبیل را انجام می دهند، اولی بازسازی معبد، دومی پاکسازی جامعه یهودی، و سومی مهر و موم کردن خود شهر مقدس پشت دیوار. (این آخرین مأموریت، مأموریت نحمیا، بخشی از کتاب عزرا نیست.) برنامه الهیات این کتاب مشکلات فراوانی را که ساختار زمانی آن ارائه می کند، توضیح می دهد. احتمالاً در اولین نسخه خود در حدود 399 قبل از میلاد ظاهر شد و برای چندین قرن قبل از پذیرفته شدن به عنوان کتاب مقدس در دوران اولیه مسیحیت به تجدید نظر و ویرایش ادامه داد.