1 خوشابحال کسیکه به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و درمجلس استهزاکنندگان ننشیند؛ [1] [3]
2 بلکه رغبت اودر شریعت خداوند است و روز و شب درشریعت او تفکر میکند.
3 پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوه خودرا در موسمش میدهد، و برگش پژمرده نمی گردد و هرآنچه میکند نیک انجام خواهدبود.
4 شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که بادآن را پراکنده میکند.
5 لهذا شریران در داوری نخواهند ایستاد و نه گناهکاران در جماعت عادلان.زیرا خداوند طریق عادلان را میداند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد.
6 زیرا خداوند طریق عادلان را میداند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد. [2]