1 ای شبان اسرائیل بشنو! ای که یوسف را مثل گله رعایت میکنی! ای که برکروبیین جلوس نمودهای، تجلی فرما!
2 به حضور افرایم و بنیامین و منسی، توانایی خود رابرانگیز و برای نجات ما بیا!
3 ای خدا ما را باز آورو روی خود را روشن کن تا نجات یابیم!
4 ای یهوه، خدای صبایوت، تا به کی به دعای قوم خویش غضبناک خواهی بود، [1]
5 نان ماتم رابدیشان میخورانی و اشکهای بیاندازه بدیشان مینوشانی؟
6 ما را محل منازعه همسایگان ماساختهای و دشمنان ما در میان خویش استهزامی نمایند.
7 ای خدای لشکرها ما را بازآور وروی خود را روشن کن تا نجات یابیم!
8 موی را ازمصر بیرون آوردی. امتها را بیرون کرده، آن راغرس نمودی.
9 پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.
10 کوهها به سایهاش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش.
11 شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر.
12 پس چرا دیوارهایش را شکستهای که هر راهگذری آن را میچیند؟
13 گرازهای جنگل آن را ویران میکنند و وحوش صحرا آن رامی چرند.
14 ای خدای لشکرها رجوع کرده، از آسمان نظر کن و ببین و از این مو تفقد نما [2]
15 و از این نهالی که دست راست تو غرس کرده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساختهای!
16 مثل هیزم در آتش سوخته شده و از عتاب روی تو تباه گردیدهاند!
17 دست تو بر مرد دست راست توباشد و بر پسر آدم که او را برای خویشتن قوی ساختهای.
18 و ما از تو رو نخواهیم تافت. ما راحیات بده تا نام تو را بخوانیم.ای یهوه، خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن ساز تانجات یابیم.
19 ای یهوه، خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن ساز تانجات یابیم.