1 ای خداوند از زمین خود راضی شدهای. اسیری یعقوب را بازآوردهای.
2 عصیان قوم خود را عفو کردهای. تمامی گناهان ایشان را پوشانیدهای، سلاه.
3 تمامی غضب خود را برداشته، و از حدت خشم خویش رجوع کردهای.
4 ای خدای نجات ما، مارا برگردان. و غیظ خود را از ما بردار. [1]
5 آیا تا به ابدبا ما غضبناک خواهی بود؟ و خشم خویش رانسلا بعد نسل طول خواهی داد؟
6 آیا برگشته مارا حیات نخواهی داد تا قوم تو در تو شادی نمایند؟
7 ای خداوند رحمت خود را بر ما ظاهر کن ونجات خویش را به ما عطا فرما.
8 آنچه خدا یهوه میگوید خواهم شنید زیرا به قوم خود و به مقدسان خویش به سلامتی خواهد گفت تا بسوی جهالت برنگردند.
9 یقین نجات او به ترسندگان اونزدیک است تا جلال در زمین ما ساکن شود.
10 رحمت و راستی با هم ملاقات کردهاند. عدالت و سلامتی یکدیگر را بوسیدهاند.
11 راستی، از زمین خواهد رویید و عدالت، ازآسمان خواهد نگریست.
12 خداوند نیزچیزهای نیکو را خواهد بخشید و زمین مامحصول خود را خواهد داد.عدالت پیش روی او خواهد خرامید و آثار خود را طریقی خواهد ساخت.
13 عدالت پیش روی او خواهد خرامید و آثار خود را طریقی خواهد ساخت.