1 رحمت های خداوند را تا به ابد خواهم سرایید. امانت تو را به دهان خود نسلابعد نسل اعلام خواهم کرد.
2 زیرا گفتم رحمت بنا خواهد شد تا ابدالاباد و امانت خویش را درافلاک پایدار خواهی ساخت.
3 با برگزیده خودعهد بستهام. برای بنده خویش داود قسم خوردهام.
4 که ذریت تو را پایدار خواهم ساخت تا ابدالاباد و تخت تو را نسلا بعد نسل بنا خواهم نمود، سلاه.
5 و آسمانها کارهای عجیب تو راای خداوند تمجید خواهند کرد و امانت تو را درجماعت مقدسان.
6 زیرا کیست در آسمانها که باخداوند برابری تواند کرد؟ و از فرزندان زورآوران که را با خداوند تشبیه توان نمود؟ [1]
7 خدا بینهایت مهیب است در جماعت مقدسان و ترسناک است بر آنانی که گرداگرد او هستند. [2]
8 ای یهوه خدای لشکرها! کیستای یاه قدیرمانند تو؟ و امانت تو، تو را احاطه میکند.
9 برتکبر دریا تو مسلط هستی. چون امواجش بلندمی شود، آنها را ساکن میگردانی.
10 رهب را مثل کشته شده خرد شکستهای. به بازوی زورآورخویش دشمنانت را پراکنده نمودهای.
11 آسمان از آن تو است و زمین نیز از آن تو. ربع مسکون وپری آن را تو بنیاد نهادهای.
12 شمال و جنوب راتو آفریدهای. تابور و حرمون به نام تو شادی میکنند.
13 بازوی تو با قوت است. دست توزورآور است و دست راست تو متعال.
14 عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی تو میخرامند. [6]
15 خوشابحال قومی که آواز شادمانی رامی دانند. در نور روی توای خداوند خواهندخرامید.
16 در نام تو شادمان خواهند شد تمامی روز و در عدالت تو سرافراشته خواهند گردید.
17 زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به رضامندی تو شاخ ما مرتفع خواهد شد.
18 زیراکه سپر ما از آن خداوند است و پادشاه ما از آن قدوس اسرائیل. [3]
19 آنگاه در عالم رویا به مقدس خود خطاب کرده، گفتی که نصرت را بر مردی زورآور نهادم و برگزیدهای از قوم را ممتاز کردم.
20 بنده خود داود را یافتم و او را به روغن مقدس خود مسح کردم.
21 که دست من با او استوارخواهد شد. بازوی من نیز او را قوی خواهدگردانید.
22 دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و هیچ پسر ظلم بدو اذیت نخواهد رسانید.
23 و خصمان او را پیش روی وی خواهم گرفت و آنانی را که ازاو نفرت دارند مبتلا خواهم گردانید.
24 و امانت ورحمت من با وی خواهد بود و در نام من شاخ اومرتفع خواهد شد.
25 دست او را بر دریا مستولی خواهم ساخت و دست راست او را بر نهرها.
26 او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من. [4] [5]
27 من نیز او رانخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر ازپادشاهان جهان.
28 رحمت خویش را برای وی نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد و عهد من با اواستوار خواهد بود.
29 و ذریت وی را باقی خواهم داشت تا ابدالاباد و تخت او را مثل روزهای آسمان.
30 اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند، و دراحکام من سلوک ننمایند،
31 اگر فرایض مرابشکنند، و اوامر مرا نگاه ندارند،
32 آنگاه معصیت ایشان را به عصا تادیب خواهم نمود وگناه ایشان را به تازیانهها.
33 لیکن رحمت خود رااز او برنخواهم داشت و امانت خویش را باطل نخواهم ساخت.
34 عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد.
35 یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت.
36 که ذریت اوباقی خواهد بود تا ابدالاباد و تخت او به حضورمن مثل آفتاب،
37 مثل ماه ثابت خواهد بود تاابدالاباد و مثل شاهد امین در آسمان، سلاه.
38 لیکن تو ترک کردهای و دور انداختهای و بامسیح خود غضبناک شدهای.
39 عهد بنده خودرا باطل ساختهای و تاج او را بر زمین انداخته، بیعصمت کردهای.
40 جمیع حصارهایش راشکسته و قلعه های او را خراب نمودهای.
41 همه راه گذران او را تاراج میکنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است.
42 دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرورساختهای.
43 دم شمشیر او را نیز برگردانیدهای واو را در جنگ پایدار نساختهای.
44 جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداختهای.
45 ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیدهای، سلاه.
46 تا به کیای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟
47 به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است. چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریدهای؟
48 کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه.
49 ای خداوندرحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی.
50 ای خداوند ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را از قومهای بسیاردر سینه خود متحمل میباشم.
51 که دشمنان توای خداوند ملامت کردهاند، یعنی آثار مسیح تورا ملامت نمودهاند.خداوند متبارک باد تاابدالاباد. آمین و آمین.
52 خداوند متبارک باد تاابدالاباد. آمین و آمین.