1 بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!
2 به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!
3 زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،
4 و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.
5 دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.
6 بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!
7 زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را میشنیدید!
8 دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.
9 چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.
10 چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»
11 پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»