De eerste brief van Petrus is een boek van het Nieuwe Testament. De auteur presenteert zichzelf als Petrus de Apostel. Het einde van de brief bevat een verklaring die impliceert dat hij uit “Babylon” is geschreven, wat mogelijk een verwijzing naar Rome is. De brief is gericht aan de “uitverkoren pelgrims van de diaspora” in Klein-Azië die religieuze vervolging ondergaan.