Het boek Ezechiël is het derde van de laatste profeten in de Tenach en een van de belangrijkste profetische boeken, na Jesaja en Jeremia. Volgens het boek zelf worden er zes visioenen opgetekend van de profeet Ezechiël, verbannen in Babylon, gedurende de 22 jaar van 593 tot 571 vGT, hoewel het het product is van een lange en complexe geschiedenis en niet noodzakelijkerwijs de woorden van de profeet.
De visioenen en het boek zijn opgebouwd rond drie thema’s: (1) Oordeel over Israël (hoofdstukken 1-24); (2) Oordeel over de naties (hoofdstukken 25-32); en (3) Toekomstige zegeningen voor Israël (hoofdstukken 33-48). De thema’s omvatten de concepten van de aanwezigheid van God, zuiverheid, Israël als een goddelijke gemeenschap en individuele verantwoordelijkheid jegens God. Zijn latere invloed omvatte de ontwikkeling van mystieke en apocalyptische tradities in de Tweede Tempel en het rabbijnse jodendom en christendom.