1 A gdy przyniesli skrzynie Boza, i postawili ja w posród namiotu, który byl Dawid rozbil, tedy sprawowali calopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem.
2 A gdy dokonczyl Dawid ofiarowac calopalenia, i ofiar spokojnych, blogoslawil ludowi w imie Panskie.
3 I rozdzielil wszystkim mezom Izraelskim, od meza az do niewiasty, kazdemu po bochenku chleba, i po sztuce miesa, i po lagiewce wina.
4 A postanowil przed skrzynia Panska z Lewitów slugu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.
5 Asaf byl przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbalach, grali.
6 Benajasz zas i Jachazyjel kaplani z trabami ustawiczne byli przed skrzynia przymierza Bozego.
7 Dopiero dnia onego najpierwej postanowil Dawid, aby tym psalmem chwalony byl Pan przez Asafa i braci jego:
8 Wyslawiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie miedzy narodami sprawy jego.
9 Spiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
10 Chlubcie sie w imieniu swietem jego, a niech sie rozraduje serce szukajacych Pana.
11 Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawzdy.
12 Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynil, i cuda jego, i sady ust jego.
13 O nasienie Izraelskie, sludzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
14 On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sady jego.
15 Pamietajcie az na wieki na przymierze jego, na slowow, które przykazal do tysiacznego pokolenia;
16 Które postanowil z Abrahamem, i na przysiege jego z Izaakiem;
17 I postanowil to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
18 Mówiac: Tobie dam ziemie Chananejska za sznur dziedzictwa waszego.
19 Choc was byla mala liczba, a przez krótki czas byliscie przychodniami w niej;
20 I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:
21 Nie dopuscil nikomu, aby ich uciskac mial, i karal dla nich królów,
22 Mówiac:Nie tykajcie pomazanców moich, a prorokom moim nie czyncie nic zlego.
23 Spiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
24 Opowiadajcie miedzy narodami chwale jego, i miedzy wszystkimi ludzmi dziwne sprawy jego;
25 Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów;
26 Gdyz bogowie poganscy sa balwanami; ale Pan niebiosa uczynil.
27 Slawa i zacnosc przed nim, moc i wesele na miejscu jego.
28 Przyniescie Panu pokolenia narodów, przyniescie Panu chwale i moc.
29 Przyniescie Panu chwale imienia jego, przyniescie dary, a przychodzcie przed oblicznosci jego; klaniajcie sie Panu w ozdobie swietobliwosci.
30 Bójcie sie oblicza jego wszystka ziemio, a bedzie utwierdzony okrag ziemi, aby sie nie poruszyl.
31 Niech sie rozraduja niebiosa, a niech sie rozweseli ziemia, a niech mówia w narodach: Pan króluje! [1]
32 Niech zaszumi morze, i ze wszystkiem, co w niem jest; niech sie rozraduje pole, i wszystko, co na niem jest.
33 Tedy sie rozwesela drzewa lesne przed Panem; albowiem przyszedl sadzic ziemie. [2]
34 Wyslwiajcie Pana; albowiem dobry, bo na wieki trwa milosierdzie jego. [3] [4]
35 A mówcie: Zachowaj nas, Boze zbawienia naszego! i zgromadz nas, a wyrwij nas od pogan, abysmy wielbili imie swiete twoje, i chlubili sie w chwale twojej. [5]
36 Blogoslawiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków az na wieki. I rzekl wszystek lud Amen, i chwalil Pana.
37 I zostawil tam Dawid przed skrzynia przymierza Panskiego Asafa i braci jego, aby sluzyli przed skrzynia ustawicznie wedlug potrzeby dnia kazdego.
38 Lecz Obededoma i braci ich szesdziesiat i osm, Obededoma mówie, syna Jedytunowego, i Hose, uczynil odzwiernymi.
39 A Sadoka kaplana, i braci jego kaplanów postawil przed przybytkiem Panskim na wyzynie, która byla w Gabaon,
40 Aby ofiarowali calopalenia Panu na oltarzu calopalenia ustawicznie rano i w wieczór, a to wedlug wszystkiego, co napisano w zakonie Panskim, który przykazal Izraelowi.
41 A z nimi Hemana i Jedytuna, i innych na to obranych, którzy byli z imienia mianowani, aby chwalili Pana, przeto iz na wieki trwa milosierdzie jego.
42 A miedzy nimi Heman i Jedytun, trabili i grali na trabach, na cymbalach, i na innych instrumentach muzycznych Bogu; ale synów Jedytunowych postawil u wrót.
43 A tak rozszedl sie wszystek lud, kazdy do domu swego. Dawid sie tez wrócil, aby blogoslawil domowi swemu.