1 Tedy król Salomon rozmilowal sie niewiast obcych wiele: nie tylko córki Faraonowej, ale i Moabitczanek, Ammonitczanek, Edomczanek, Sydonczanek, Hetejczanek.
2 Z tych narodów, o których powiedzial Pan synom Izraelskim: Nie wchodzcie do nich, i one niech nie wchodza do was; albowiem naklonilyby serce wasze za bogi swymi. Do tych przylgnal Salomon miloscia.
3 Tak iz mial zon królowych siedm set, a zaloznic trzy sta; i odwrócily zony jego serce jego. [1]
4 I stalo sie, gdy juz byl Salomon stary, ze zony jego naklonily serce jego za bogi cudzymi, tak iz nie bylo serce jego zupelne z Panem, Bogiem jego, jako serce Dawida, ojca jego.
5 Ale udal sie Salomon za Astarota, boginia Sydonska, i za Molochem, obrzydliwoscia Ammonitów. [2] [3]
6 I uczynil Salomon, co sie nie podobalo Panu, ani chodzil doskonale za Panem, jako Dawid, ojciec jego.
7 Tedy zbudowal Salomon kaplice Chamosowi, obrzydliwosci Moabskiej, na górze przeciw Jeruzalemowi i Molochowi, obrzydliwosci synów Ammonowych.
8 I tak uczynil wszystkim zonom swym cudzoziemkom, które kadzily, i ofiarowaly bogom swoim.
9 I rozgniewal sie Pan na Salomona, ze sie odwrócilo serce jego od Pana, Boga Izraelskiego, który sie mu byl ukazal po dwa kroc.
10 I zakazal mu tego, aby nie chodzil za bogi cudzymi; wszakze nie strzegl tego, co Pan przykazal.
11 Przetoz rzekl Pan do Salomona: Poniewazes sie tego dopuscil, nie strzegac przymierza mego, ani wyroków moich, którem ci przykazal, pewnie oderwe królestwo od ciebie, a dam je sludze twojemu,
12 Wszakze za dni twoich nie uczynie tego dla Dawida, ojca twego; ale z reki syna twego oderwe je.
13 Lecz wszystkiego królestwa nie oderwe; pokolenie jedno dam synowi twemu dla Dawida, slugi mego, i dla Jeruzalemu, którem obral.
14 Przetoz wzbudzil Pan przeciwnika Salomonowi, Adada Edomczyka z nasienia królewskiego, który byl w Edom.
15 Albowiem stalo sie, gdy Dawid byl w Edom, a Joab, hetman wojska, wyjechal, aby pochowal pobite, i pobil wszystkie mezczyzny w Edom;
16 (Bo tam szesc miesiecy mieszkal Joab ze wszystkimi Izraelczykami, az wytracil wszystkie mezczyzny w Edom.)
17 Tedy uciekl Adad sam, i niektórzy mezowie Edomscy z slug ojca jego z nim, aby szli do Egiptu; a Adad byl chlopcem nie wielkim.
18 Którzy wyszedlszy z Madyjan przyszli do Faran, a wziawszy z soba niektóre meze z Faran weszli do Egiptu, do Faraona króla Egipskiego, który mu dal dom, i zywnosc mu naznaczyl, dal mu tez i ziemie.
19 I znalazl Adad wielka laske w oczach Faraonowych, tak, iz mu dal za zone siostre zony swej, siostre królowej Tafnes.
20 I porodzila mu siostra Tafnes Gienubata, syna jego, którego odchowala Tafnes w domu Faraonowym. I byl Gienubat w domu Faraonowym miedzy syny Faraonowymi.
21 A gdy uslyszal Adad w Egipcie, iz zasnal Dawid z ojcy swymi, a iz umarl Joab, hetman wojska, tedy rzekl Adad do Faraona: Pusc mie, ze pójde do ziemi mojej.
22 Któremu odpowiedzial Farao: Czegoz ci niedostawa u mnie, ze chcesz isc do ziemi twojej? A on rzekl: Niczego; a wszakze pusc mie.
23 Wzbudzil takze Bóg nan przeciwnika, Rezona, syna Elijadowego, który byl uciekl od Adarezera, króla Soby, Pana swego.
24 A zebrawszy do siebie meze, byl ksiazeciem roty, gdy je Dawid mordowal; przetoz odszedlszy do Damaszku, mieszkali w nim, a królowali nad Damaszkiem.
25 I byl przeciwnikiem Izraelowi po wszystkie dni Salomonowe, a to oprócz szkód, które mu czynil Adad; bo sie brzydzil Izraelem, gdy królowal w Syryi.
26 Jeroboam tez, syn Nabata Efratejczyka z Saredy, (a imie matki jego Serwa, która byla wdowa,)sluga Salomonowy, podniósl przeciwko królowi reke.
27 A tac byla przyczyna, dla której podniósl reke swa przeciwko królowi, ze Salomon zbudowawszy Mello, zaprawil dziure w miescie Dawida, ojca swego.
28 A Jeroboam byl maz mocny i mozny. Przetoz widzac Salomon mlodzienca, ze byl sprawny, postanowil go nad podatkami wszystkiemi domu Józefowego.
29 I stalo sie tegoz czasu, gdy Jeroboam wyszedl z Jeruzalemu, ze go znalazl na drodze Achyjasz Sylonitczyk, prorok, bedac odziany plaszczem nowym; a tylko sami dwaj byli na polu.
30 Tedy wziawszy Achyjasz plaszcz nowy, który mial na sobie, rozdarl go na dwanascie sztuk.
31 I rzekl do Jeroboama: Wezmij sobie dziesiec sztuk; bo tak mówi Pan, Bóg Izraelski: Oto Ja oderwe królestwo z rak Salomonowych, a dam tobie dziesiec pokolen.
32 Jedno tylko pokolenie zostanie mu dla slugi mego Dawida, i dla miasta Jeruzalem, którem obral ze wszystkich pokolen Izraelskich;
33 Przeto, ze mie opuscili, a klaniali sie Astarocie, bogini Sydonskiej, i Chamosowi, bogu Moabskiemu, i Molochowi, bogu synów Ammonowych, a nie chodzili drogami mojemi, aby czynili to, co sie mnie podoba, ani tez strzegli wyroków moich, i sadów mo ich, jako Dawid, ojciec jego.
34 Wszakze nie odejme wszystkiego królestwa z reki jego, owszem zostawie go ksiazeciem po wszystkie dni zywota jego dla Dawida, slugi mego, któregom obral, który strzegl rozkazania mego i wyroków moich.
35 Ale wziawszy królestwo z reki syna jego, dam tobie z niego dziesiec pokolen:
36 A synowi jego dam pokolenie jedno, aby zostala pochodnia Dawidowi, sludze memu, po wszystkie dni przedemna w miescie Jeruzalemie, którem sobie obral, aby tam przebywalo imie moje;
37 A ciebie wezme, abys królowal nad wszystkiem, czego zada dusza twoja, a bedziesz królem nad Izraelem.
38 Przetoz jezli bedziesz sluchal wszystkiego, coc przykaze, a bedziesz chodzil drogami mojemi, czyniac to, co dobrego jest w oczach moich, strzegac wyroków moich, i przykazan moich, jako czynil Dawid, sluga mój: tedy bede z toba, a zbudujec dom mocny, jakom zbudowal Dawidowi, i podam ci Izraela;
39 I trapic bede nasienie Dawidowe dla tego; a wszakze nie po wszystkie dni.
40 Przetoz Salomon chcial zabic Jaroboama; ale wstawszy Jeroboam uciekl do Egiptu, do Sesaka, króla Egipskiego, i byl w Egipcie az do smierci Salomonowej.
41 A inne sprawy Salomonowe, którekolwiek czynil, i madrosc jego, izali nie sa wypisane w ksiegach spraw Salomonowych?
42 A dni, których królowal Salomon w Jeruzalemie nad wszystkim Izraelem, bylo czterdziesci lat.
43 I zasnal Salomon z ojcy swymi, a pogrzebiony jest w miescie Dawida, ojca swego; i królowal Roboam, syn jego, miasto niego.