1 A postanowilem to u siebie, abym znowu nie przyszedl z zasmuceniem do was.
2 Bo jezlibym ja was zasmucil, i któz jest, co by mie rozweselil, tylko ten, który jest przez mie zasmucony?
3 A tomci wam napisal, abym przyszedlszy, nie mial smutku z tych, z których mialbym sie weselic; pewien bedac o was wszystkich, ze radosc moje wszyscy za swoje macie.
4 Albowiem z wielkiego ucisku i utrapienia serca, i z wiela lez pisalem wam, nie zebyscie mieli byc zasmuceni, ale zebyscie milosc poznali, która nader obficie mam przeciwko wam.
5 Jezli tedy kto zasmucil, nie mniec zasmucil, ale poniekad (abym go nie obciazyl), was wszystkich.
6 Dosycci ma taki na zgromieniu tem, które sie stalo od wielu,
7 Tak iz przeciwnym obyczajem, inaczej byscie mu odpuscic mieli i onego pocieszyc, by snac zbytni smutek takiego nie pozarl.
8 Przetoz prosze was, abyscie milosc przeciwko niemu utwierdzili,
9 Albowiem i dlategom byl napisal, abym doswiadczenia waszego doznal, jezlize we wszystkiem posluszni jestescie.
10 A komu wy co odpuszczacie, temu i ja; gdyz i ja, jezlim co odpuscil temu, komum odpuscil, uczynilem to dla was przed oblicznoscia Chrystusowa, aby was szatan nie podszedl.
11 Albowiem zamysly jego nie sa nam tajne.
12 A gdym przyszedl do Troady dla opowiadania Ewangielii Chrystusowej, a drzwi mi byly otworzone w Panu.
13 Nie mialem ulzenia w duchu moim dlatego, zem nie znalazl Tytusa, brata mego; ale rozstawszy sie z nimi, poszedlem do Macedonii. [1]
14 Lecz chwala Bogu, który nam zawsze zwyciestwo daje w Chrystusie i wonnosc znajomosci swojej objawia przez nas na kazdem miejscu. [3]
15 Bosmy dobra wonnoscia Chrystusowa Bogu w tych, którzy zbawieni bywaja i w tych, którzy gina; [2]
16 Tymci wonnoscia smierci na smierc, ale onym wonnoscia zywota ku zywotowi; lecz do tego, któz jest sposobny?
17 Bo nie jestesmy jako wiele ich, którzy falszuja slowo Boze; ale jako z szczerosci, ale jako z Boga, przed oblicznoscia Boza o Chrystusie mówimy.