1 Najmilsi! juz ten drugi list do was pisze, którym wzbudzam przez napominanie uprzejma mysl wasze,
2 Abyscie pamietali na slowa przepowiedziane od swietych proroków, i na przykazanie nasze, którzysmy Apostolami Pana i Zbawiciela:
3 To najpierwej wiedzac, ze przyjda w ostateczne dni nasmiewcy, wedlug wlasnych swoich pozadliwosci chodzacy,
4 I mówiacy: Gdziez jest obietnica przyjscia jego? Bo jako ojcowie zasneli, wszystko tak trwa od poczatku stworzenia.
5 Tego zaiste umyslnie wiedziec nie chca, ze sie niebiosa dawno staly i ziemia z wody i w wodzie stanela przez slowo Boze,
6 Dlaczego on pierwszy swiat woda bedac zatopiony, zginal.
7 Lecz te niebiosa, które teraz sa i ziemia temze slowem odlozone sa i zachowane ogniowi na dzien sadu i zatracenia niepoboznych ludzi.
8 Ale ta jedna rzecz niech wam nie bedzie tajna, najmilsi! iz jeden dzien u Pana jest jako tysiac lat, a tysiac lat, jako jeden dzien. [1]
9 Nie omieszkiwac Pan z obietnica, (jako to niektórzy maja za omieszkanie), ale uzywa cierpliwosci przeciwko nam, nie chcac, aby którzy zgineli, ale zeby sie wszyscy do pokuty udali. [2]
10 A on dzien Panski przyjdzie jako zlodziej w nocy, w który niebiosa z wielkim trzaskiem przemina, a zywioly rozpalone ogniem stopnieja, a ziemia i rzeczy, które sa na niej, spalone beda. [3]
11 Poniewaz sie tedy to wszystko ma rozplynac, jakimiz wy macie byc w swietych obcowaniach i poboznosciach?
12 Którzy oczekujecie i spieszycie sie na przyjscie dnia Bozego, w który niebiosa gorejace rozpuszcza sie i zywioly palajace stopnieja.
13 Lecz nowych niebios i nowej ziemi wedlug obietnicy jego oczekujemy, w których sprawiedliwosc mieszka. [4] [5]
14 Przetoz najmilsi! tego oczekujac, starajcie sie, abyscie bez zmazy i bez nagany od niego znalezieni byli w pokoju;
15 A nieskwapliwosc Pana naszego miejcie za zbawienie wasze, jako wam i mily brat nasz Pawel wedlug danej sobie madrosci pisal, [6]
16 Jako i we wszystkich listach swoich mówiac o tych rzeczach, miedzy któremi sa niektóre rzeczy trudne ku wyrozumieniu, które nieumiejetni i niestateczni wykrecaja jako i inne pisma, ku swemu wlasnemu zatraceniu.
17 Wy tedy, najmilsi! wiedzac to przedtem; strzezcie sie, abyscie bledem tych niezbozników nie byli zwiedzeni i nie wypadli z waszej statecznosci;
18 Ale rosccie w lasce i w znajomosci Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, któremu niech bedzie chwala i teraz, i na czasy wieczne. Amen. [7]