Trzeci List Jana jest trzecią do ostatniej księgą Nowego Testamentu i całej Biblii chrześcijańskiej i przypisywany jest Janowi Ewangeliście, tradycyjnie uważanemu za autora Ewangelii Jana i dwóch pozostałych listów Jana . Trzeci List Jana jest osobistym listem wysłanym przez „starszego” do niejakiego Gajusza, polecając mu grupę chrześcijan pod przewodnictwem Demetriusza, którzy przybyli głosić ewangelię na obszarze, na którym mieszkał Gajusz. Celem listu jest zachęcenie i wzmocnienie Gajusza oraz ostrzeżenie go przed Diotrefesem, który odmawia współpracy z autorem listu.
Wczesna literatura kościelna nie zawiera żadnej wzmianki o liście, a pierwsza wzmianka o nim pojawiła się w połowie III wieku. Ten brak dokumentacji, choć prawdopodobnie ze względu na skrajną zwięzłość listu, spowodował, że pisarze wczesnego kościoła wątpili w jego autentyczność aż do początku V wieku, kiedy został on przyjęty do kanonu wraz z pozostałymi dwoma listami Jana. Język 3 Listu Jana nawiązuje do języka Ewangelii Jana, która konwencjonalnie datowana jest na około 90 rne, więc list prawdopodobnie został napisany pod koniec pierwszego wieku. Inni nie zgadzają się z tym poglądem, na przykład uczony John A.T. Robinson, który datuje od 3 Jana do ok. 1930 roku. AD 60-65. Lokalizacja pisma nie jest znana, ale tradycja umieszcza go w Efezie. List ten znajduje się w wielu najstarszych rękopisach Nowego Testamentu, a jego tekst nie zawiera większych rozbieżności ani wariantów tekstowych.