1 Gdy wnijdziesz do ziemi, która Pan, Bóg twój, dawa tobie w dziedzictwo, a osiedziesz ja, i mieszkac w niej bedziesz:
2 Tedy wezmiesz pierwociny ze wszystkich owoców ziemi, które ofiarowac bedziesz z ziemi twojej, która Pan, Bóg twój, dawa tobie, i wlozysz je w kosz, a pójdziesz na miejsce, które by obral Pan, Bóg twój, aby tam mieszkalo imie jego.
3 A przyszedlszy do kaplana, który na ten czas bedzie, rzeczesz do niego: Wyznawam dzis Panu, Bogu twemu, zem wszedl do ziemi, o która przysiagl Pan ojcom naszym, ze ja nam dac mial.
4 Tedy wziawszy kaplan kosz z reki twojej, postawi go przed oltarzem Pana, Boga twego.
5 Tamze odpowiesz, i rzeczesz przed obliczem Pana, Boga twego: Ojciec mój byl ubogi Syryjczyk, i zstapil do Egiptu a pielgrzymowal tam w maluczkim poczcie, i stal sie tam w naród wielki, mozny, i obfity.
6 A gdy sie z nami zle obchodzili Egipczanie, trapiac nas, i kladac na nas niewola ciezka,
7 Tedysmy wolali do Pana, Boga ojców naszych, i wysluchal Pan glos nasz, a wejrzal na utrapienie nasze, i na prace nasze, i na ucisk nasz;
8 I wywiódl nas Pan z Egiptu reka mozna, i ramieniem wyciagnionem, i w strachu wielkim, i w znakach, i w cudach;
9 I przyprowadzil nas na to miejsce, a podal nam te ziemie, ziemie oplywajaca mlekiem i miodem.
10 A teraz oto przynioslem pierwociny z owoców ziemi, któras mi dal, o Panie! i zostawisz ono przed Panem, Bogiem twoim, i poklonisz sie przed Panem, Bogiem twoim;
11 I bedziesz sie weselil ze wszystkich dóbr, którec dal Pan, Bóg twój, i domowi twemu, ty i Lewita, i przychodzien, który jest w posrodku ciebie.
12 A gdy z pelna oddasz dziesiecine wszystkich dziesiecin urodzajów twoich roku trzeciego, który jest rokiem dziesiecin, a dasz Lewicie, przychodniowi, sierocie, i wdowie, i beda jedli w bramach twoich, i najedza sie;
13 Tedy rzeczesz przed obliczem Pana, Boga twego: Wynioslem co jest poswiecone z domu swego, i dalem tez z tego Lewicie, i przychodniowi, sierocie i wdowie, wedlug wszelkiego przykazania twego, któres mi przykazal; nie przestapilem przykazania twego, anim go zapominal;
14 Nie jadlem w smetku moim z niego, anim odjal z niego na pospolite uzywanie, anim tez dal z niego na pogrzeb; bylem posluszny glosowi Pana, Boga mego, uczynilem wszystko, cos mi przykazal.
15 Spojrzyjze z mieszkania swietego twojego z nieba, a blogoslaw ludowi twemu Izraelskiemu i ziemi, któras nam dal, jakos przysiagl ojcom naszym, ziemi oplywajacej mlekiem i miodem.
16 Dzis Pan, Bóg twój, rozkazuje tobie, abys zachowal te ustawy i sady; przestrzegajze tedy, a czyn je ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej.
17 Przy Panus sie dzis opowiedzial, abyc byl za Boga, i zebys chodzil drogami jego, i strzegl ustaw jego, i przykazan jego, i sadów jego, i zebys posluszny byl glosowi jego.
18 Pan sie tez dzis opowiedzial przy tobie, abys mu byl za lud osobliwy, jako mówil do ciebie, i zebys strzegl wszystkich przykazan jego;
19 I zeby cie wywyzszyl nad wszystkie narody, które uczynil w chwale i w slawie, i w zacnosci, a zebys byl ludem swietym Panu, Bogu twemu, jako mówil.