1 Tedy zawolawszy Mojzesz wszystkiego Izraela; mówil do nich: Sluchaj Izraelu, ustaw i sadów, które ja dzis mówie w uszy wasze; nauczcie sie ich, a przestrzegajcie tego, abyscie je czynili.
2 Pan, Bóg nasz, uczynil z nami przymierze na górze Horeb.
3 Nie z ojcy naszymi uczynil Pan to przymierze, ale z nami, którzysmy tu dzis wszyscy zywi.
4 Twarza w twarz mówil Pan z wami na górze, z posrodku ognia, [1]
5 (A jam stal miedzy Panem, i miedzy wami na on czas, abym wam odnosil slowo Panskie; boscie sie bali ognia, a nie wstapiliscie na góre) i rzekl:
6 Jam jest Pan, Bóg twój, którym cie wywiódl z ziemi Egipskiej, z domu niewoli. [2]
7 Nie bedziesz mial bogów innych przede mna. [3] [4] [5]
8 Nie czyn sobie obrazu rytego, ani zadnego podobienstwa tych rzeczy, które sa na niebie wzgóre, i które na ziemi nisko, i które w wodach pod ziemia; [6]
9 Nie bedziesz sie im klanial, ani ich chwalil: bom Ja Pan, Bóg twój, Bóg zawisny w milosci, nawiedzajacy nieprawosc ojców nad syny do trzeciego i do czwartego pokolenia tych, którzy mie nienawidza; [7]
10 A czyniacy milosierdzie nad tysiacami tych, którzy mie miluja, i strzega przykazan moich. [8]
11 Nie bierz imienia Pana, Boga twego, na daremno: bo sie bedzie mscil Pan nad tym, który imie jego na daremno bierze. [9]
12 Przestrzegaj dnia sobotniego, abys go swiecil, jakoc rozkazal Pan, Bóg twój. [10]
13 Przez szesc dni bedziesz robil, i wykonasz wszelaka robote twoje;
14 Ale dnia siódmego jest odpocznienie Pana, Boga twego; nie czyn zadnej roboty, ty i syn twój, i córka twoja, i sluga twój, i sluzebnica twoja, i wól twój, i osiel twój, i kazde bydle twoje, i gosc twój, który jest w bramach twoich, aby odpoczynal sluga twój, i sluzebnica twoja, jako i ty. [11]
15 A pamietaj, zes byl niewolnikiem w ziemi Egipskiej, i wywiódl cie Pan, Bóg twój, stamtad reka mozna, i ramieniem wyciagnionem; przetoz ci przykazal Pan, Bóg twój, abys obchodzil dzien sobotni. [12]
16 Czcij ojca twego i matke twoje, jakoc przykazal Pan, Bóg twój, aby przedluzone byly dni twoje, i zebyc sie dobrze dzialo na ziemi, która Pan, Bóg twój, da tobie. [13]
17 Nie bedziesz zabijal. [14]
18 Nie bedziesz cudzolozyl. [15]
19 Nie bedziesz kradl. [16]
20 Nie bedziesz mówil przeciw blizniemu twemu swiadectwa falszywego. [17]
21 Nie bedziesz pozadal zony blizniego twego, ani bedziesz pozadal domu blizniego twego, roli jego, i slugi jego, i sluzebnicy jego, wolu jego, i osla jego, i wszystkich rzeczy, które sa blizniego twego. [18]
22 Tec slowa mówil Pan do wszystkiego zgromadzenia waszego na górze z posrodku ognia, obloku, i mgly, glosem wielkim, a nic wiecej nie przydal, i napisal je na dwóch tablicach kamiennych, które mnie oddal. [19] [20]
23 I stalo sie, gdyscie uslyszeli glos z posrodku ciemnosci; gdy góra ogniem palala, zescie przystapili do mnie, wszystkie ksiazeta pokolen waszych, i starsi wasi,
24 I mówiliscie: Oto nam ukazal Pan, Bóg nasz, chwale swoje, i wielmoznosc swoje, a glos jego slyszelismy, z posrodku ognia; dzis widzielismy, ze Bóg mówil z czlowiekiem, a czlowiek zyw zostal.
25 A tak teraz przeczze mamy pomrzec? albowiem nas ten ogien wielki pozre; jezli jeszcze slyszec bedziemy glos Pana, Boga naszego, pomrzemy.
26 Albowiem cóz jest wszelkie cialo, aby slyszalo glos Boga zywiacego, mówiacego z posrodku ognia, jako my, a zywo zostalo? [21]
27 Idzze ty, a wysluchaj wszystkiego, co bedzie mówil Pan, Bóg nasz; ty zas powiesz nam wszystko, co do ciebie mówic bedzie Pan, Bóg nasz, a my sluchac i czynic to bedziemy.
28 A uslyszawszy Pan glos slów waszych, gdyscie mówili do mnie, rzekl mi Pan: Slyszalem glos slów ludu tego, które mówili do ciebie; dobrze wszystko mówili, co mówili.
29 Kto by im to dal, zeby serce ich bylo takie, aby sie mnie bali, i strzegli wszystkich przykazan moich po wszystkie dni, aby sie im dobrze dzialo i synom ich na wieki.
30 Idzze, a rzecz im: Wróccie sie do namiotów waszych.
31 A ty tu zostan przy mnie, i opowiem tobie wszystkie przykazania, i ustawy, i sady, których ich nauczac bedziesz, aby je czynili w ziemi, która Ja im dawam, aby ja posiedli.
32 Przetoz strzezcie, abyscie czynili, jako wam rozkazal Pan, Bóg wasz, nie uchylajac sie na prawo ani na lewo.
33 Wszelka tez droga, która wam przykazal Pan, Bóg wasz, chodzic bedziecie, abyscie zyli, i dobrze sie wam dzialo, i zebyscie przedluzyli dni swoje na ziemi, która posiadziecie.