List do Efezjan jest dziesiątą księgą Nowego Testamentu. Jej autorstwo tradycyjnie przypisywano Pawłowi Apostołowi, ale od 1792 r. kwestionowano je jako Deutero-Pauline, czyli pseudopigrafy napisane w imieniu Pawła przez późniejszego autora, który był pod silnym wpływem myśli Pawła, prawdopodobnie „przez lojalnego ucznia, podsumowując podnieść nauczanie Pawła i zastosować je do nowej sytuacji piętnaście do dwudziestu pięciu lat po śmierci Apostoła”.