1 Jezliby kto ukradl wolu albo owce, i zabilby je, albo je sprzedal, piec wolów wróci za jednego wolu, a cztery owce za jedna owce,
2 Jezliby przy podkopywaniu zastany byl zlodziej, a ubity bedac umarlby, kto zabil, nie bedzie winien krwi;
3 Jezliby to po wejsciu slonca uczynil, krwi winien bedzie, koniecznie wróci; a jezli nie ma, sprzedany bedzie za zlodziejstwo swoje.
4 Jezli znaleziona bedzie w reku jego rzecz kradziona, badz wól, badz osiel, badz owca, jeszcze zywe, we dwójnasób wróci.
5 Gdyby wypasl kto pole, albo winnice, i puscilby bydle swoje, aby sie paslo na polu cudzem: z najlepszego urodzaju pola swego, i z najlepszego urodzaju winnicy swej nagrodzi.
6 Jezliby wyszedl ogien, a trafilby na ciernie, i spalilby stóg, albo stojace zboze, albo pole samo, koniecznie nagrodzi ten, co zapalil, co zgorzalo.
7 Gdyby kto dal blizniemu swemu srebro, albo naczynie do schowania, a to by ukradziono bylo z domu onego czlowieka: jezliby znaleziony byl zlodziej, wróci dwojako.
8 Jezliby nie byl znaleziony zlodziej, stawi sie pan domu onego przed sedziów, i przysieze, ze nie sciagnal reki swojej na rzecz blizniego swego.
9 O kazda rzecz, o która by byl spór, o wolu, o osla, o owce, o szate, o kazda, rzecz zgubiona, gdyby kto rzekl, ze to jest moje, przed sedziów przyjdzie sprawa obydwu; kogo winnym znajda sedziowie, nagrodzi w dwójnasób blizniemu swemu.
10 Jezliby kto dal blizniemu swemu osla, albo wolu, albo owce, albo inne bydle na chowanie, a zdechloby albo okaleczalo, albo gwaltem zajete bylo, gdzie by nikt nie widzial:
11 Przysiega Panska bedzie miedzy obiema, ze nie sciagnal reki swej na rzecz blizniego swego: i przyjmie pan onej rzeczy przysiege, a on nie bedzie nagradzal. [1]
12 A jezliby mu to kradzieza wzieto, nagrodzi panu rzeczy onej.
13 Jezliby od zwierza rozszarpane bylo, postawi rozszarpane za swiadka, a rozszarpanego nie nagrodzi.
14 Gdyby tez kto pozyczyl bydlecia od blizniego swego, a okaleczaloby, albo zdechlo w niebytnosci pana jego, koniecznie nagrodzi.
15 Jezliby pan jego byl przy nim, nie bedzie nagradzal; a jezliby najete bylo, najem tylko zaplaci.
16 Jezliby kto zwiódl panne, która nie jest poslubiona, i spalby z nia, da jej koniecznie wiano, i wezmie ja sobie za zone.
17 Jezliby zadna miara ojciec jej nie chcial mu jej dac, odwazy srebra wedlug zwyczaju wiana panienskiego.
18 Czarownicy zyc nie dopuscisz. [2]
19 Kazdy, kto by sie zlaczal z bydleciem, smiercia umrze.
20 Kto by ofiarowal bogom, oprócz samego Pana, wytracony bedzie.
21 Przychodniowi nie uczynisz krzywdy, ani go ucisniesz: boscie byli przychodniami w ziemi Egipskiej.
22 Zadnej wdowy ani sieroty trapic nie bedziecie.
23 Jezlibys je bez litosci trapil, a one by wolaly do mnie, slyszac wyslucham wolanie ich.
24 I rozgniewa sie zapalczywosc moja, a pobije was mieczem, i beda zony wasze wdowami, a synowie wasi sierotami. [3]
25 Jezlibys pieniedzy pozyczyl ludowi memu ubogiemu, który mieszka z toba, nie badziesz mu jako lichwiarz, nie obciazycie go lichwa.
26 Jezli w zastawie wezmiesz szate blizniego twego, przed zachodem slonca wrócisz mu ja;
27 Bo to odzienie jego tylko to jest nakrycie ciala jego, na którem sypia; bedzieli do mnie wolal, wyslucham go, bom Ja milosierny.
28 Sedziom nie bedziesz zlorzeczyl, a przelozonego ludu twego nie bedziesz przeklinal.
29 Z obfitosci zboza, i ciekacych rzeczy twych nie omieszkasz pierwiastek ofiarowac; pierworodnego z synów twoich oddasz mi. [4]
30 Toz uczynisz z wolów twych i z owiec twoich; siedem dni bedzie z matka swoja, a ósmego dnia oddasz mi je.
31 Ludem swietym bedziecie mi, a miesa na polu rozszarpanego jesc nie bedziecie; psom je wyrzucicie.