1 A dwunastego roku, miesiaca dwunastego, pierwszego dnia tegoz miesiaca, stalo sie slowo Panskie do mnie, mówiac:
2 Synu czlowieczy! podnies lament nad Faraonem, królem Egipskim, a powiedz mu: Podobnys ty lwowi mlodemu miedzy narodami, tys jest jako wieloryb w morzu, gdyz bujajac po rzekach twoich macisz wode nogami twemi, i mieszasz rzeki jego.
3 Tak mówi panujacy Pan: Rozciagne tez na cie siec moje przez zebranie wielu narodów, którzy cie wyciagna niewodem moim;
4 I zostawie cie na ziemi, na polu porzuce cie, i sprawie, ze mieszkac bedzie na tobie wszelkie ptastwo niebieskie, i nakarmie toba zwierza wszystkiej ziemi;
5 I rozrzuce mieso twoje po górach, i napelnie doliny wysokoscia twoja,
6 I napoje ziemie twoje, w której plywasz, krwia twoja az do gór, tak, ze i rzeki beda napelnione toba.
7 A gdy cie zgasze, zakryje niebiosa, i ciemne uczynie gwiazdy ich, slonce oblokiem zaslonie, a ksiezyc nie da swiatla swego.
8 Wszystkie swiatla jasne na niebiosach zacmie dla ciebie, i przywiode ciemnosc na ziemie twoje, mówi panujacy Pan.
9 Nadto zasmuce serce wielu narodów, gdy za sprawa moja przyjdzie wiesc o starciu twojem miedzy narody, do ziem, któryches nie znal.
10 Uczynie, mówie, ze sie zdumieje nad toba wiele narodów, a królowie ich zatrwoza sie bardzo dla ciebie, gdy szermowac bede mieczem swoim przed twarza ich; beda sie zaiste lekac co chwila kazdy o dusze swoje w dzien upadku twego.
11 Bo tak mówi panujacy Pan: Miecz króla Babilonskiego przyjdzie na cie.
12 Mieczami mocarzów poraze zgraje twoje; najokrutniejsi ze wszystkich narodów, ci skaza pyche Egipska, i bedzie zgladzone wszystko mnóstwo jego.
13 Zagladze i wszystko bydlo jego, które jest przy wodach wielkich, tak, ze ich wiecej nie zmaci noga czlowiecza, ani kopyta bydlece macic ich beda.
14 Tedy uczynie, ze sie wody ich ustoja, a rzeki ich jako oliwa pójda, mówi panujacy Pan.
15 Gdyz obróce ziemie Egipska w spustoszenie, a ziemia bedzie wyprózniona z pelnosci swojej, gdy pobije wszystkich mieszkajacych w niej; i dowiedza sie, zem Ja Pan.
16 Toc jest lament, którym nad nia lamentowac beda; córki narodów narzekac beda nad nia, nad Egiptem i nad wszystkiem mnóstwem jego narzekac beda, mówi panujacy Pan.
17 Potem dwunastego roku, pietnastego dnia tegoz miesiaca, stalo sie slowo Panskie do mnie, mówiac;
18 Synu czlowieczy! narzekaj nad mnóstwem Egipskiem, a zepchnij je, i córki tych narodów slawnych az do najnizszych miejsc ziemi, do tych, co zstepuja do dolu,
19 I mów: Nad kogozes wdzieczniejszy? Zstap, a polóz sie z nieobrzezancami.
20 W posród pobitych mieczem upadna; pod miecz podany jest, wywleczciez go ze wszystka zgraja jego.
21 Mówic do niego beda najmocniejsi z mocarzów z posrodku grobu z pomocnikami jego, którzy tam zstapiwszy, leza z nieobrzezancami pobitymi mieczem.
22 Tam jest Assur, i wszystka zgraja jego, w okolo niego sa groby jego; wszyscy ci pobici upadli od miecza.
23 Którego groby polozone sa przy stronach dolu, aby byla zgraja jego w okolo grobu jego; ci wszyscy pobici polegli od miecza, którzy puszczali strach w ziemi zyjacych.
24 Tam Elam i wszystka zgraja jego okolo grobu jego, ci wszyscy pobici upadli od miecza, którzy zstapili w nieobrzezce do niskosci ziemi, którzy puszczali strach swój w ziemi zyjacych; juzci odnosza hanbe swoja z tymi, którzy zstepuja do dolu.
25 W posrodku pobitych postawili mu loze, i wszystkiej zgrai jego, w okolo niego sa groby jego; wszyscy ci nieobrzezancy pobici sa mieczem, przychodzil strach ich na ziemie zyjacych, juzci odnosza hanbe swoje z tymi, którzy zstapili do grobu, a w pos rodku pobitych polozeni sa.
26 Tam Mesech, Tubal i wszystka zgraja jego, i w okolo niego groby jego, ci wszyscy nieobrzezancy pobici mieczem, choc puszczali strach swój w ziemi zyjacych.
27 Aczkolwiekci jeszcze nie polegli z mocarzami, którzy upadli z nieobrzezanców, co zstapili do grobu z wojennym orezem swoim, i polozyli miecze swe pod glowy swe; a wszakze przyjdzie nieprawosc ich na kosci ich, chociaz strach tych mocarzów byl w ziemi zyjacych.
28 I ty w posrodku nieobrzezanców starty bedziesz, i bedziesz lezal miedzy pobitymi mieczem.
29 Tam Edom, i królowie jego, i wszyscy ksiazeta jego, którzy polozeni sa, z moca swoja i z pobitymi mieczem; i ci z nieobrzezancami lezec beda, i z tymi, którzy zstepuja do dolu.
30 Tam wszyscy zgola ksiazeta pólnocnej strony, i wszyscy Sydonczycy, którzy zstepuja do pobitych z strachem swoim, za moc swoje wstydzic sie beda, i lezec beda ci nieobrzezancy z pobitymi mieczem, a odniosa hanbe swoje z tymi, którzy zstepuja do dolu.
31 Tych ujrzawszy Farao ucieszy sie nad wszystka zgraja swoja, która jest mieczem pobita, Farao i wszystko wojsko jego, mówi panujacy Pan.
32 Bo puszcze strach mój w ziemi zyjacych, i polozony bedzie miedzy nieobrzezancami z pobitymi mieczem Farao i wszystka zgraja jego, mówi panujacy Pan.