1 Potem ty, synu czlowieczy! wezmij sobie nóz ostry, to jest brzytwe barwierska, wezmij ja sobie, a ogól nia glowe swoje i brode swoje; potem wezmij sobie wage, i rozdziel je.
2 Jedne trzecia czesc ogniem spal w posród miasta, gdy sie wypelnia dni oblezenia; potem wziawszy druga trzecia czesc, posiekaj mieczem okolo niego, a ostatnia trzecia czesc roztrzasnij na wiatr; bo miecza dobede za nimi.
3 A wszakze wezmij z nich jaka troche, i zawiaz w kraje szaty twojej.
4 A i z tych jeszcze wziawszy wrzuc je w posród ognia, i spal je w ogniu, skad wynijdzie ogien na wszystek dom Izraelski.
5 Tak mówi panujacy Pan: Toc jest Jeruzalem, którem postawil w posród pogan, a zewszad otoczyl krainami;
6 Ale odmienilo sady moje w niezboznosc, bardziej niz poganie, a ustawy moje bardziej niz inne krainy, które sa okolo niego; bo sadami mojemi pogardzili, i w ustawach moich nie chodzili.
7 Przetoz tak mówi panujacy Pan: Dlatego, zescie poganstwo grzechami przewyzszyli, które jest okolo was, a w ustawach moich nie chodziliscie, i sadów moich nie zachowaliscie, nawet ani tak jako poganie, którzy sa okolo was, saduscie nie czynili;
8 Przetoz tak mówi panujacy Pan: Otom Ja przeciwko tobie, otom Ja, i wykonam w posrodku ciebie sady przed oczyma pogan;
9 Bo uczynie przy tobie to, czegom pierwej nie uczynil, i czego napotem nie uczynie dla wszystkich obrzydliwosci twoich,
10 Tak, ze ojcowie jesc beda synów w posrodku ciebie, a synowie jesc beda ojców swoich; i wykonam sady przeciwko tobie, a rozprosze wszystkie ostatki twoje na wszystkie strony.
11 Przetoz jako zyje Ja, mówi panujacy Pan: Poniewazes ty swiatnice moje splugawilo wszelakiemi nieczystosciami twojemi, i wszelakiemi obrzydliwosciami twemi, i Ja cie tez podam w lekkosc, a nie sfolgujec oko moje, ani sie zlituje.
12 Trzecia czesc z ciebie morem pomrze i glodem wyginie w posrodku ciebie, a druga trzecia czesc od miecza padnie okolo ciebie, a trzecia ostatnia czesc na wszystkie strony rozprosze, i miecza dobede za nimi.
13 A tak sie do konca wyleje zapalczywosc moja, i natre popedliwoscia swoja na nich, i uciesze sie, i doznaja, zem Ja Pan, którym to wyrzekl w zapalczywosci mojej, gdy wypelnie gniew swój nad nimi. [1]
14 A podam cie w spustoszenie i w pohanbienie narodom, które sa okolo ciebie, przed oczyma kazdego mijajacego.
15 A tak bedziesz na hanbe, na posmiech, na srogi przyklad i na zdumienie narodom, które sa okolo ciebie, gdy wykonam przeciwko tobie sady w popedliwosci i w gniewie i w srogiem zagniewaniu. Ja Pan mówilem.
16 Gdy wypuszcze srogie strzaly glodu na zgube wasze, które wypuszcze, abym was wygubil, a glód zgromadze przeciwko wam, i zlamie wam laske chleba. [2]
17 Posle zaiste na was glód, i zwierzeta okrutne, które cie osieroca; i mór i krew przyjdzie na cie, gdy na cie miecz przywiode. Ja Pan mówilem.