1 Roku pierwszego Cyrusa, króla Perskiego, aby sie wypelnilo slowo Panskie powiedziane przez usta Jeremijaszowe, wzbudzil Pan ducha Cyrusa, króla Perskiego, ze kazal obwolac i rozpisac po wszystkiem królestwie swojem, mówiac:
2 Tak mówi Cyrus, król Perski: Wszystkie królestwa ziemi dal mi Pan, Bóg niebieski; i ten mi rozkazal, abym mu zbudowal dom w Jeruzalemie, które jest w Judztwie. [1]
3 Kto tedy jest miedzy wami ze wszystkiego ludu jego, z tym niech bedzie Bóg jego, a ten niech idzie do Jeruzalemu, które jest w Judztwie, a niech buduje dom Pana, Boga Izraelskiego; onci jest Bóg, który jest w Jeruzalemie.
4 A ktoby zostal w któremkolwiek miejscu, gdzie jest przychodniem, niech go podpomoga mezowie miejsca onego srebrem i zlotem, i majetnoscia, i bydlem, oprócz dobrowolnej ofiary na dom Bozy, który jest w Jeruzalemie.
5 Tedy powstali przedniejsi z domów ojcowskich, z Judy i z Benjamina, i kaplani, i Lewitowie; wszelki, którego ducha pobudzil Bóg, aby szli, a budowali dom Panski, który jest w Jeruzalemie;
6 Których wszyscy mieszkajacy okolo nich wspomagali naczyniem srebrnem i zlotem, majetnoscia, i bydlem, i rzeczami kosztownemi, oprócz wszystkiego, co dobrowolnie ofiarowano.
7 Król tez Cyrus wyniósl naczynia domu Panskiego (które byl zabral Nabuchodonozor z Jeruzalemu, a oddal je byl do domu Boga swego).
8 A wyniósl je Cyrus, król Perski, przez rece Mitrydatesa podskarbiego, który je pod liczba oddal Sesbasarowi, ksiazeciu Judzkiemu.
9 A tak jest liczba ich: Miednic zlotych trzydziesci, miednic srebrnych tysiac, nozów dwadziescia i dziwiec.
10 Kubków zlotych trzydziesci, kubków srebrnych podlejszych cztery sta i dziesiec, a naczynia innego tysiacami.
11 Wszystkiego naczynia zlotego i srebrnego piec tysiecy i cztery sta; wszystko to wyniósl Sesbasar, gdy sie prowadzil lud z niewoli, z Babilonu do Jeruzalemu.