1 A gdy nastal miesiac siódmy, a synowie Izraelscy byli w miastach, zgromadzil sie lud jednomyslnie do Jeruzalemu.
2 Tedy wstawszy Jesua, syn Jozedeka, i bracia jego kaplani, i Zorobabel, syn Salatyjela, i bracia jego, zbudowali oltarz Boga Izraelskiego, aby na nim sprawowali calopalenia, jako napisane w zakonie Mojzesza, meza Bozego.
3 A gdy postawili on oltarz na fundamencie swym, choc sie bali narodów postronnych, jednak ofiarowali na nim calopalenia Panu, calopalenia rano i w wieczór.
4 Obchodzili tez swieto uroczyste kuczek, jako napisane, sprawujac calopalenia na kazdy dzien wedlug liczby i wedlug zwyczaju kazda rzecz dnia swego;
5 Potem calopalenie ustawiczne, i na nowiu miesiaca, i na kazde uroczyste swieto Panu poswiecone, i od kazdego dobrowolnie ofiarujacego dobrowolna ofiare Panu.
6 Ode dnia pierwszego miesiaca siódmego poczeli sprawowac calopalenia Panu, choc jeszcze kosciól Panski nie byl zalozony.
7 I oddali pieniadze kamiennikom, i rzemieslnikom, takze strawe i napój, i oliwe Sydonczykom, i Tyryjczykom, aby przywozili drzewo cedrowe z Libanu do morza Joppy, jako im pozwolil Cyrus, król Perski.
8 Potem roku wtórego po ich nawróceniu do domu Bozego w Jeruzalemie, miesiaca wtórego, zaczeli Zorobabel, syn Salatyjela, i Jesua, syn Jozedeka, i inni bracia ich kaplani, i Lewitowie, i wszyscy, którzy byli przyszli z onej niewoli do Jeruzalemu, a postanowili Lewitów od dwudziestu lat i wyzej, aby byli dozorcami nad robota domu Panskiego.
9 I stanal Jesua, synowie jego, i bracia jego; Kadmiel tez i synowie jego, synowie Judy spolu, aby przynaglali tym, którzy robili okolo domu Bozego; synowie Chenadadowi, synowie ich, i bracia ich Lewitowie.
10 A gdy zakladali budownicy grunty kosciola Panskiego, postawili kaplanów ubranych z trabami, i Lewitów, synrw Asafowych z cymbalami, aby chwalili Pana wedlug postanowienia Dawida, króla Izraelskiego.
11 I spiewali jedni po drugich chwalac a wyslawiajac Pana, ze dobry, ze na wieki milosierdzie jego nad Izraelem. Wszystek takze lud krzyczal krzykiem wielkim, chwalac Pana, przeto, iz byl zalozony dom Panski. [1]
12 A wiele starców, z kaplanów, i z Lewitów, i z przedniejszych domów ojcowskich, którzy widzieli dom pierwszy, gdy zakladano ten dom przed oczyma ich, plakali glosem wielkim, a zasie wiele ich krzyczalo, z radoscia wynoszac glosy;
13 Tak, iz lud nie mógl rozeznac glosu krzyku wesolego od glosu placzacego ludu; albowiem lud on krzyczal glosem wielkim, tak ze glos bylo daleka slyszec.