1 Bracia! jezliby tez czlowiek zachwycony byl w jakim upadku, wy duchowni: naprawiajcie takiego w duchu cichosci, upatrujac kazdy samego siebie, abys i ty nie byl kuszony.
2 Jedni drugich brzemiona noscie, a tak wypelniajcie zakon Chrystusowy.
3 Albowiem jezli kto mniema, zeby czem byl, nie bedac niczem, takiego zawodzi wlasny umysl jego. [1]
4 Ale kazdy niechaj wlasnego swego uczynku doswiadcza, a tedy sam w sobie chwale miec bedzie, a nie w drugim.
5 Albowiem kazdy swoje wlasne brzemie poniesie.
6 A niech udziela ten, który bywa nauczany w slowie, temu, który go naucza, ze wszystkich dóbr.
7 Nie bladzcie; Bóg sie nie da z siebie nasmiewac; albowiem cobykolwiek sial czlowiek, to tez zac bedzie. [2]
8 Bo kto sieje cialu swemu, z ciala zac bedzie skazenie; ale kto sieje duchowi, z ducha zac bedzie zywot wieczny. [3]
9 A dobrze czyniac nie slabiejmy; albowiem czasu swojego zac bedziemy nie ustawajac. [4] [5]
10 Przeto tedy, póki czas mamy, dobrze czynmy wszystkim, a najwiecej domownikom wiary. [6]
11 Widzicie, jakim dlugi list wam napisal reka moja.
12 Którzykolwiek chca byc pozorni wedlug ciala, ci was przymuszaja, abyscie sie obrzezali, tylko aby dla krzyza Chrystusowego przesladowania nie cierpieli.
13 Albowiem i ci, którzy sie obrzezuja, nie zachowywuja zakonu sami, ale chca, abyscie sie wy obrzezali, zeby sie z ciala waszego chlubili.
14 Ale ja, nie daj Boze, abym sie mial chlubic, tylko w krzyzu Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego mi jest swiat ukrzyzowany, a ja swiatu. [7]
15 Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezka nic nie wazy, ani nieobrzezka, ale nowe stworzenie.
16 A którzykolwiek wedlug tego sznuru postepowac beda, pokój na nich przyjdzie i milosierdzie, i na lud Bozy Izraelski. [8]
17 Na ostatek niechaj mi nikt trudnosci nie zadaje; albowiem ja pietna Pana Jezusowe nosze na ciele mojem.
18 Laska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech bedzie z duchem waszym, bracia! Amen.