1 I stalo sie, gdy sie ludzie poczeli rozmnazac na ziemi, a córki sie im zrodzily; [1]
2 Ze, widzac synowie Bozy córki ludzkie, iz byly piekne, brali je sobie za zony, ze wszystkich, które sobie upodobali. [2] [3]
3 I rzekl Pan: Nie bedzie sie wadzil duch mój z czlowiekiem na wieki, gdyz jest cialem; i beda dni jego sto i dwadziescia lat.
4 A byli olbrzymowie na ziemi w one dni; nawet i potem, gdy weszli synowie Bozy do córek ludzkich, rodzily im syny. A cic sa mocarze, którzy od wieku byli mezowie slawni. [4]
5 A widzac Pan, ze wielka byla zlosc ludzka na ziemi, a wszystko zmyslanie mysli serca ich tylko zle bylo po wszystkie dni; [5]
6 Zalowal Pan, ze uczynil czlowieka na ziemi, i bolal w sercu swem. [6] [7] [8]
7 I rzekl Pan: Wygladze czlowieka, któregom stworzyl, z oblicza ziemi, od czlowieka az do bydlecia, az do gadziny, i az do ptastwa niebieskiego; bo mi zal, zem je uczynil. [9]
8 Ale Noe znalazl laske w oczach Panskich.
9 Tec sa rodzaje Noego: Noe maz sprawiedliwy, doskonalym byl za wieku swego; z Bogiem chodzil Noe. [10]
10 I splodzil Noe trzech synów, Sema, Chama, i Jafeta.
11 Ale ziemia popsowala sie byla przed Bogiem; i napelnila sie nieprawoscia.
12 Tedy wejrzal Bóg na ziemie, a oto popsowana byla (albowiem zepsowalo bylo wszelkie cialo droge swoje na ziemi).
13 I rzekl Bóg do Noego: Koniec wszelkiego ciala przyszedl przed oblicze moje, bo napelniona jest ziemia nieprawoscia od oblicza ich; przetoz je wytrace z ziemi.
14 Uczyn sobie korab z drzewa Gofer; przegrody poczynisz w korabiu, i oblejesz go wewnatrz i zewnatrz smola.
15 A uczynisz go na ten ksztalt: Trzy sta lokci bedzie dlugosc korabia; piecdziesiat lokci szerokosc jego, a trzydziesci lokci wysokosc jego.
16 Okno uczynisz w korabiu; a na lokiec wywiedziesz je wzwyz, i drzwi korabiu w boku jego postawisz; pietra spodnie wtóre i trzecie uczynisz w nim.
17 A Ja oto, Ja przywiode potop wód na ziemie, ku wytraceniu wszelkiego ciala, w którem jest duch zywota pod niebem; wszystko, cokolwiek jest na ziemi, pozdycha. [11]
18 Ale z toba postanowie przymierze moje; i wnijdziesz do korabia, ty i synowie twoi, i zona twoja, i zony synów twoich z toba. [12]
19 I ze wszech zwierzat wszelkiego ciala po dwojgu ze wszech, wprowadzisz do korabia, aby zywo zachowane byly z toba, samiec i samica beda.
20 Z ptastwa wedlug rodzaju jego, i z bydla wedlug rodzaju jego, i z wszelkiej gadziny ziemskiej wedlug rodzaju jej, po dwojgu z kazdego rodzaju wnijda z toba, aby zywe zostaly.
21 A ty wezmiesz z soba wszelkiego pokarmu, który sie jesc godzi, a zbierzesz do siebie, i bedzie tobie i onym na pokarm.
22 I uczynil Noe wedlug wszystkiego; jako mu rozkazal Bóg, tak uczynil.