1 A teraz sluchaj Jakóbie slugo mój! i ty, Izraelu! któregom wybral. [1]
2 Tak mówi Pan, który cie uczynil, i który cie uksztaltowal zaraz z zywota matki, i który cie wspomaga: Nie bój sie Jakóbie, slugo mój! i uprzejmy, któregom wybral.
3 Bo wyleje wody na pragnacego, a potoki na sucha ziemie; wyleje Ducha mego na nasienie twoje, i blogoslawienstwo moje na potomki twoje. [2]
4 I rozkrzewia sie jako miedzy trawa, i jako wierzby przy ciekacych wodach.
5 Ten rzecze: Jam jest Panski, a ów sie ozowie do imienia Jakóbowego, a inny sie zapisze reka swa Panu, i imieniem Izraelskim bedzie sie nazywal.
6 Tak mówi Pan, król Izraelski, i odkupiciel jego, Pan zastepów: oprócz mnie niemasz Boga. [3] [4]
7 Bo któz jako Ja oglasza i opowiada to, i sporzadza mi to, zaraz od onego czasu, jakom rozsadzil lud na swiecie? a kto przyszle rzeczy, i to, co ma byc, oznajmi im?
8 Nie bójciez sie, ani soba trwozcie. Izalim wam tego z dawna nie oznajmil, i nie opowiedzial? Tegoscie wy mnie sami swiadkami. Izali jest Bóg oprócz mnie? Niemasz zaiste skaly; Ja o zadnej nie wiem. [5]
9 Tworzyciele balwanów wszyscy nic nie sa, i te najmilsze rzeczy ich nic im nie pomoga; czego oni sobie sami swiadkami bedac, nic nie widza, ani rozumieja, zeby sie wstydzic mogli.
10 Kto tworzy boga, i balwana leje, do niczego sie to nie przygodzi.
11 Oto wszyscy, i uczestnicy ich beda pohanbieni; owszem, rzemieslnicy ich, ci nad innych ludzi, chocby sie wszyscy zebrali i staneli, lekac sie musza, i spolem pohanbieni beda.
12 Kowal kleszczami robi przy weglu, a mlotami ksztaltuje balwana; gdy go robi moca ramienia swego, az od glodu w nim i sily ustaja, ani pije wody, az i omdlewa.
13 Ciesla zas rozciega sznur, znaczy sznurem farbowanym, i ociosuje toporem, i cyrklem rozmierza go, i czyni go na podobienstwo meza, i na podobienstwo pieknego czlowieka, aby mieszkal w domu.
14 Narabie sobie cedrów, i bierze cyprys i dab, albo to, co jest najmocniejszego miedzy drzewem lesnem, albo wsadzi jawór, który za deszczem odrasta;
15 I uzywa tego czlowiek do palenia, albo wziawszy z niego, ogrzewa sie przy nim, takze roznieca ogien, aby napiekl chleba, nadto z tegoz drzewa robi sobie boga, i klania mu sie; czyni z niego balwana, i kleka przed nim.
16 Czesc jego pali ogniem, przy drugiej czesci jego mieso je, piecze pieczen i nasycony bywa; takze rozgrzewa sie, i mówi: Ehej! rozgrzalem sie, widzialem ogien.
17 A z ostatku jego czyni boga, balwana swego; kleka przed nim, klania sie, i modli mu sie, mówiac: Wybaw mie, bos ty bóg mój.
18 Nie wiedza, ani rozumieja, przeto, ze Bóg zaslepil oczy ich, aby nie widzieli, i serca ich, aby nie rozumieli. [6]
19 I nie uwazaja tego w sercu swojem, nie majaz to umiejetnosci ani baczenia, aby rzekli: Czesc z niego spalilem ogniem, a przy weglu jego napieklem chleba, upieklem mieso, i najadlem sie; i mamze ja z ostatku jego obrzydliwosc uczynic, a przed kloc em drewnianym klekac?
20 Taki sie karmi popiolem, serce jego zwiedzione unosi go, aby nie mógl wybawic duszy swojej, ani rzec: Izali to nie jest oszukanie, co jest w prawicy mojej?
21 Pomnijze na to, Jakóbie i Izraelu! przeto, zes ty jest sluga moim. Stworzylem cie, slugas ty mój; o Izraelu! nie zapomne na cie.
22 Gladze nieprawosci twoje jako oblok, a grzechy twoje jako mgle; nawróc sie do mnie, bom cie odkupil.
23 Spiewajcie niebiosa, bo to Pan uczynil; wykrzykajcie niskosci ziemi, zabrzmijcie chwale góry, las, i wszystkie drzewa w nim; albowiem Pan odkupil Jakóba, a w Izraelu slawnym sie uczynil.
24 Tak mówi Pan, odkupiciel twój, i który cie utworzyl wnet z zywota matki: Ja Pan wszystko czynie, sam rozciagam niebiosa, rozposcieram ziemie moca swoja.
25 Wniwecz obracam znamiona praktykarzów, i wieszczków do szalenstwa przywodze; i medrców na wstecz obracam, a umiejetnosc ich glupia czynie.
26 Potwierdzam slowa slugi swego, a rade poslów swych wykonywam. Który mówie o Jeruzalemie: Mieszkac w niem bede; a o miastach Judzkich: Pobudowane beda; bo spustoszenia ich pobuduje;
27 Który mówie glebinie: Wyschnij, Ja potoki twe wysusze;
28 Który mówie o Cyrusie: On pasterz mój, bo wszystke wole moje wykona; i rzecze Jeruzalemowi: Bedziesz zbudowane; a kosciolowi: Bedziesz zalozony.