1 A toc jest, co dziedzictwem wzieli synowie Izraelscy w ziemi Chananejskiej, a co prawem dziedzicznem oddali im w osiadlosc Eleazar kaplan i Jozue, syn Nunów, i przedniejsi z ojców z pokolenia synów Izraelskich.
2 Losem dzielac dziedzictwo ich, jako byl rozkazal Pan przez Mojzesza, dziewieciorgu pokoleniu i polowie pokolenia.
3 Albowiem Mojzesz byl oddal dziedzictwo dwom pokoleniom i polowie pokolenia za Jordanem; ale Lewitom nie dal byl dziedzictwa miedzy nimi.
4 Bo bylo synów Józefowych dwa pokolenia, Manasesowe i Efraimowe; ani dali dzialu Lewitom w ziemi, oprócz miast ku mieszkaniu, z przedmiesciami ich dla bydla ich i dla trzód ich.
5 Jako rozkazal Pan Mojzeszowi, tak uczynili synowie Izraelscy, i podzielili ziemie.
6 Tedy przyszli synowie Judowi do Jozuego w Galgal; i rzekl do niego Kaleb, syn Jefuna Kenezejskiego: Ty wiesz, co mówil Pan do Mojzesza, meza Bozego, o mnie i o tobie w Kades Barnie.
7 Czterdziesci mi lat bylo, gdy mnie slal Mojzesz, sluga Panski, z Kades Barny ku przeszpiegowaniu ziemi, i odnioslem mu te rzecz, jako bylo w sercu mojem.
8 Lecz bracia moi, którzy chodzili ze mna, skazili serce ludowi; alem ja przecie szedl statecznie za Panem, Bogiem moim.
9 I przysiagl Mojzesz dnia onego, mówiac: Zaiste ziemia, która deptala noga twoja, przyjdzie tobie w dziedzictwo, i synom twoim az na wieki, przeto zes statecznie chodzil za Panem, Bogiem moim.
10 A teraz oto przedluzyl zywota mego Pan, jako powiedzial; juz sa czterdziesci i piec lat od onego czasu, jako to mówil Pan do Mojzesza, a jako chodzili Izraelczycy po puszczy; a teraz oto ja dzis mam osiemdziesiat i piec lat:
11 A jeszcze i dzis takiem duzy, jakom byl w on czas, gdy mie wyslal Mojzesz; a jako moc moja byla na on czas, taka jest moc moja i teraz ku bojowaniu, i ku wychodzeniu i przychodzeniu.
12 A tak teraz daj mi te góre, o której powiedzial Pan dnia onego; bos ty slyszal dnia onego, iz tam sa Enakitowie, i miasta wielki a obronne; bedzieli Pan ze mna, wypedze je, jako mi obiecal Pan.
13 I blogoslawil mu Jozue, a dal Hebron Kalebowi, synowi Jefunowemu, w dziedzictwo.
14 A tak dostal sie Hebron Kalebowi, synowi Jefuna Kenezejskiego, w dziedzictwo az do dnia tego, przeto ze statecznie chodzil za Panem, Bogiem Izraelskim.
15 A zwano przedtem Hebron miasto Arba, który Arba byl czlowiekiem wielkim miedzy Enakity; i uspokoila sie ziemia od wojen