Księga Judyty jest księgą deuterokanoniczną, zawartą w Septuagincie oraz katolickim i prawosławnym Starym Testamencie Biblii, ale wyłączona z kanonu hebrajskiego i przypisana przez protestantów do apokryfów. Opowiada o żydowskiej wdowie, Judith, która wykorzystuje swoje piękno i urok, by zniszczyć asyryjskiego generała i uratować Izrael przed uciskiem. Zachowane greckie rękopisy zawierają kilka historycznych anachronizmów, dlatego niektórzy uczeni protestanccy uważają tę książkę za niehistoryczną: przypowieść, powieść teologiczną, a może pierwszą powieść historyczną. Imię Judyta (hebr. יְהוּדִית, współczesne: Yehudit, tyber. Yəhûḏîṯ, „pochwalona” lub „Żydówka”) to żeńska forma Judy.