1 Wspomnij, Panie! na to, co sie nam przydalo; wejrzyj a obacz pohanbienie nasze.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Sierotamismy a bez ojca; matki nasze sa jako wdowy.
4 Wody nasze za pieniadze pijemy, drwa nasze za pieniadze kupujemy.
5 Na szyi swej przesladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadza nam odpoczac.
6 Egipczykom podajemy reke i Assyryjczykom, zebysmy sie nasycili chleba.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawosc ich ponosimy.
8 Niewolnicy panuja nad nami, niemasz, ktoby nas wybawil z reki ich.
9 Z odwaga duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Skóra nasza jako piec zczerniala od srogosci glodu.
11 Niewiasty w Syonie pogwalcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Ksiazeta reka ich powieszeni sa, a osoby starszych nie maja w uczciwosci.
13 Mlodzieców do zarn biora, a mlodzieniaszkowie po drwami padaja.
14 Starcy w bramach wiecej nie siadaja, a mlodziency przestali piesni swoje.
15 Ustalo wesele serca naszego, plasanie nasze w kwilenie sie obrócilo.
16 Spadla korona z glowy naszej; biada nam, zesmy zgrzeszyli!
17 Dlategoz mdle jest serce nasze, dlatego zacmione sa oczy nasze;
18 Dla góry Syonskiej, ze jest spustoszona, liszki chodza po niej.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 Przeczze nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak dlugi czas?
21 Nawróc nas do siebie, o Panie! a nawróceni bedziemy; odnów dni nasze, jako z dawna byly.
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewac sie bedziesz na nas tak bardzo?