1 Zatem rzekl Pan do Mojzesza, mówiac: [1]
2 Powiedz synom Izraelskim, i rzecz: Niewiasta, która by poczela i urodzila mezczyzne, nieczysta bedzie przez siedem dni: wedlug dni, których odlaczona bywa dla choroby swej, nieczysta bedzie. [2] [3] [4]
3 A dnia ósmego obrzezane bedzie cialo nieobrzeski jego.
4 Ale ona przez trzydziesci dni i trzy dni zostanie we krwi oczyszczenia; zadnej rzeczy swietej nie dotknie sie, i ku swiatnicy nie pójdzie, az sie wypelnia dni oczyszczenia jej.
5 A jezli dzieweczke urodzi, nieczysta bedzie przez dwie niedziele wedlug oddzielenia swego, a szescdziesiat dni i szesc dni zostanie we krwi oczyszczenia swego.
6 A gdy sie wypelnia dni oczyszczenia jej po synu albo po córce, przyniesie baranka rocznego na ofiare calopalenia, i golabiatko, albo synogarlice na ofiare za grzech do drzwi namiotu zgromadzenia do kaplana;
7 Którego ofiarowac bedzie przed obliczem Panskiem, i oczysci ja; a tak oczyszczona bedzie od plywania krwi swojej. Tac jest ustawa tej, która porodzila mezczyzne albo dzieweczke.
8 A jezli nie przemoze dac baranka, tedy wezmie pare synogarlic, albo pare golabiat, jedno na ofiare calopalenia a drugie na ofiare za grzech; i oczysci ja kaplan, a tak oczyszczona bedzie.