1 Tedy Jezus rzekl do ludu i do uczniów swoich, mówiac: [1] [2]
2 Na stolicy Mojzeszowej usiedli nauczeni w Pismie i Faryzeuszowie. [3]
3 Przetoz wszystkiego, czegokolwiek by wam rozkazali przestrzegac, przestrzegajcie i czyncie, ale wedlug uczynków ich nie czyncie; albowiem oni mówia, ale nie czynia. [4]
4 Bo wiaza brzemiona ciezkie i nieznosne, i klada je na ramiona ludzkie, lecz palcem swoim nie chca ich ruszyc.
5 A wszystkie uczynki swoje czynia, aby byli widziani od ludzi, i rozszerzaja bramy swoje, i rozpuszczaja podolki plaszczów swoich. [5]
6 Nadto miluja pierwsze miejsca na wieczerzach, i pierwsze stolki w bóznicach. [6]
7 I pozdrawiania na rynkach, i aby je nazywali ludzie: Mistrzu, mistrzu!
8 Ale wy nie nazywajcie sie mistrzami; albowiem jeden jest mistrz wasz, Chrystus; ale wy jestescie wszyscy bracmi. [7]
9 I nikogo nie zówcie ojcem waszym na ziemi; albowiem jeden jest Ojciec wasz, który jest w niebiesiech. [8]
10 A niechaj was nie zowia mistrzami, gdyz jeden jest mistrz wasz, Chrystus.
11 Ale kto z was najwiekszy jest, bedzie sluga waszym. [9] [10]
12 A kto by sie wywyzszal, bedzie ponizony; a kto by sie ponizal, bedzie wywyzszony. [11]
13 Lecz biada wam, nauczeni w Pismie i Faryzeuszowie obludni! iz zamykacie królestwo niebieskie przed ludzmi; albowiem tam sami nie wchodzicie, ani tym, którzy by wnijsc chcieli, wchodzic nie dopuszczacie. [12]
14 Biada wam, nauczeni w Pismie i Faryzeuszowie obludni! iz pozeracie domy wdów, a to pod pokrywka dlugich modlitw, dlatego ciezszy sad odniesiecie. [13]
15 Biada wam, nauczeni w Pismie i Faryzeuszowie obludni! iz obchodzicie morze i ziemie, abyscie uczynili jednego nowego Zyda; a gdy sie stanie, czynicie go synem zatracenia, dwakroc wiecej nizeliscie sami. [14]
16 Biada wam, wodzowie slepi! którzy powiadacie: kto by przysiagl na kosciól, nic nie jest: ale kto by przysiagl na zloto koscielne, winien jest. [15] [16]
17 Glupi i slepi! albowiem cóz jest wiekszego, zloto czy kosciól, który poswieca zloto?
18 A kto by przysiagl na oltarz, nic nie jest; lecz kto by przysiagl na dar, który jest na nim, winien jest.
19 Glupi i slepi! albowiem cóz wiekszego jest? dar, czyli oltarz, który poswieca dar?
20 Kto tedy przysiega na oltarz, przysiega na niego, i na to wszystko, co na nim jest;
21 A kto przysiega na kosciól, przysiega na niego, i na tego, który w nim mieszka;
22 I kto przysiega na niebo, przysiega na stolice Boza, i na tego, który siedzi na niej.
23 Biada wam, nauczeni w Pismie i Faryzeuszowie obludni! iz dawacie dziesiecine z mietki i z anyzu i z kminu, a opuszczacie powazniejsze rzeczy w zakonie, sad i milosierdzie i wiare; te rzeczy mieliscie czynic, a onych nie opuszczac. [17] [18]
24 Wodzowie slepi! którzy przecedzacie komara, i wielblada polykacie. [19]
25 Biada wam, nauczeni w Pismie i Faryzeuszowie obludni! iz oczyszczacie kubek z wierzchu i mise, a wewnatrz pelne sa drapiestwa i zbytku. [20] [21]
26 Faryzeuszu slepy! oczysc pierwej to, co jest wewnatrz w kubku i w misie, aby i to, co jest z wierzchu, czystem bylo.
27 Biada wam, nauczeni w Pismie i Faryzeuszowie obludni! izescie podobni grobom pobielanym, które sie zdadza z wierzchu byc cudne, ale wewnatrz pelne sa kosci umarlych i wszelakiej nieczystosci. [22]
28 Takze i wy z wierzchu zdacie sie byc ludziom sprawiedliwi; ale wewnatrz jestescie pelni obludy i nieprawosci. [23]
29 Biada wam, nauczeni w Pismie i Faryzeuszowie obludni! iz budujecie groby proroków, i zdobicie nagrobki sprawiedliwych, [24] [25]
30 I mówicie: Bysmy byli za dni ojców naszych, nie bylibysmy uczestnikami ich we krwi proroków.
31 A tak swiadczycie sami przeciwko sobie, ze jestescie synowie tych, którzy proroki pozabijali.
32 I wy tez dopelniacie miary ojców waszych.
33 Wezowie! rodzaju jaszczurczy! i jakoz bedziecie mogli ujsc przed sadem ognia piekielnego? [26]
34 Przetoz oto ja posylam do was proroki, i medrce, i nauczone w Pismie, a z nich niektóre zabijecie i ukrzyzujecie, a niektóre z nich ubiczujecie w bóznicach waszych, i bedziecie je przesladowac od miasta do miasta; [27]
35 Aby przyszla na was wszystka krew sprawiedliwa, wylana na ziemi, ode krwi Abla sprawiedliwego az do krwi Zacharyjasza, syna Barachyjaszowego, któregoscie zabili miedzy kosciolem i oltarzem.
36 Zaprawde powiadam wam: Przyjdzie to wszystko na ten naród.
37 Jeruzalem! Jeruzalem! które zabijasz proroki, i które kamionujesz te, którzy do ciebie byli posylani: ilekroc chcialem zgromadzic dzieci twoje, tak jako zgromadza kokosz kurczeta swoje pod skrzydla, a nie chcieliscie? [28] [29]
38 Oto wam dom wasz pusty zostanie. [30] [31]
39 Albowiem powiadam wam, ze mie nie ujrzycie od tego czasu, az rzeczecie: Blogoslawiony, który idzie w imieniu Panskiem.