1 Potem rzekl Pan do Mojzesza, mówiac:
2 Mów do synów Izraelskich, a wezmij od nich po lasce wedlug domów ojców ich, to jest, od wszystkich ksiazat ich wedlug domów ojców ich, dwanascie lasek, a kazdego imie napiszesz na lasce jego;
3 Ale imie Aaronowe napiszesz na lasce Lewiego; bo kazda laska bedzie od kazdego ksiazecia z domu ojców ich.
4 I zostawisz je w namiocie zgromadzenia przed swiadectwem, gdzie sie z wami schodze.
5 I stanie sie, kogo obiore, tego laska zakwitnie; i usmierze przed soba szemrania synów Izraelskich, któremi szemrza przeciwko wam.
6 To gdy Mojzesz mówil do synów Izraelskich, oddali mu wszyscy ksiazeta ich laski swoje, kazdy ksiaze laske z domu ojca swego, dwanascie lasek; a laska Aaronowa byla miedzy laskami ich.
7 I postawil mojzesz laski one przed Panem w namiocie swiadectwa.
8 A gdy nazajutrz przyszedl Mojzesz do namiotu swiadectwa, oto sie zazielenila laska Aaronowa z domu Lewiego, i wypuscila listki i wydala kwiat, i zrodzila dojrzale migdaly.
9 I wyniósl Mojzesz one wszystkie laski od oblicznosci Panskiej do wszystkich synów Izraelskich; które gdy ujrzeli, wzial kazdy laske swa.
10 I rzekl Pan do Mojzesza: Odnies laske Aaronowa przed swiadectwo, aby byla zachowana na znak synom odpornym, a zahamujesz szemranie ich przeciwko mnie, aby nie pomarli.
11 I uczynil Mojzesz; jako mu Pan rozkazal, tak uczynil.
12 I rzekli synowie Izraelscy do Mojzesza, mówiac: Oto umieramy, niszczejemy, wszyscy giniemy;
13 Kazdy, ktokolwiek przystepuje do przybytku Panskiego, umiera; izali do szczetu wytraceni byc mamy?