1 I powiedzial Mojzesz synom Izraelskim to wszystko, co rozkazal Pan Mojzeszowi.
2 Potem mówil Mojzesz do ksiazat w pokoleniach miedzy synami Izraelskimi, i rzekl: Toc jest, co rozkazal Pan. [1]
3 Jezliby maz poslubil slub Panu, albo tez przysiege uczynil, obowiazkiem obowiazawszy dusze swoje, nie zlamie slowa swego: wedlug wszystkiego coby wyszlo z ust jego, uczyni.
4 Ale jezliby niewiasta poslubila slub Panu, i obowiazalaby sie obowiazkiem w domu ojca swego w mlodosci swojej;
5 A slyszalby ojciec jej on slub jej, i obowiazek jej, którym obowiazala dusze swoje, a milczalby na to ojciec jej, tedy platne beda wszystkie sluby jej, i kazdy obowiazek, którym by obowiazala dusze swa, platny bedzie.
6 Ale jezliby byl onegoz dnia przeciw temu ojciec jej, którego by slyszal wszystkie sluby jej, i obowiazki jej, któremi obowiazala dusze swoje nie beda platne; Pan odpusci jej, bo byl przeciw temu ojciec jej.
7 Ale gdyby majaca meza slub jaki uczynila, albo wyrzekla co usty swemi, czem by obowiazala dusze swoje;
8 A slyszac to maz jej, milczalby na to onegoz dnia, którego slyszal, platne beda sluby jej, i obowiazki jej, któremi obowiazala dusze swoje, platne beda.
9 Ale jezliby onego dnia, którego slyszal maz jej, sprzeciwil sie temu, i wzruszylby slub jej, który na sobie miala, i co wymówila usty swemi, czem obowiazala dusze swoje, takze Pan odpusci jej.
10 Ale slub kazdy wdowy, i odrzuconej którym by obowiazala dusze swoje, platny bedzie.
11 Lecz jezliby, póki byla w domu meza swego, slub uczynila, i obowiazala obowiazkiem dusze swoje z przysiega;
12 A slyszac maz jej milczalby na to, i nie sprzeciwilby sie temu, tedy platne beda wszystkie sluby jej i kazdy obowiazek, którym obowiazala dusze swoje, platny bedzie.
13 Ale jezli cale sprzeciwil sie temu maz jej dnia, którego to slyszal, wszelki slub, który wyszedl z ust jej, i obowiazek duszy jej, nie bedzie platny; maz jej wzruszyl to, a Pan odpusci jej.
14 Wszelkiego slubu i wszelkiej przysiegi obowiazku na utrapienie duszy, maz jej potwierdzi go, i maz jej wzruszy go.
15 A jezliby cale milczal maz jej ode dnia do dnia, tedy tem stwierdzi wszystkie sluby jej, i wszystkie obowiazki jej, które ma na sobie; stwierdzi je, przeto, ze milczal na to w dzien, którego slyszal;
16 A jezliby to koniecznie wzruszyc chcial, nie zaraz gdy slyszal, ale potem, poniesie nieprawosc jej.
17 Tec sa ustawy, które przykazal Pan Mojzeszowi, miedzy mezem a zona jego, miedzy ojcem a córka jego w mlodosci jej, póki jest w domu ojca swego.