Modlitwa Manassesa, znana również jako Modlitwa Manassesa, to krótkie dzieło składające się z 15 wersetów, będące zapisem pokutnej modlitwy przypisywanej królowi Manassesowi z Judy. Większość uczonych uważa, że Modlitwa Manassesa została napisana po grecku (podczas gdy mniejszość opowiada się za semickim oryginałem) w II lub I wieku p.n.e. Uznaje się, że mógł on być również napisany w pierwszej połowie I wieku n.e., ale w każdym razie przed Zburzeniem Drugiej Świątyni w 70 r. n.e. Inna praca o tym samym tytule, napisana po hebrajsku, została znaleziona wśród Zwojów znad Morza Martwego (4Q381:17).
Manasses jest opisany w Biblii jako jeden z najbardziej bałwochwalczych królów Judy (2 Król. 21:1-18; 2 Kronik 33:1-9). Druga Księga Kronik, ale nie Druga Księga Królów, opisuje, że Manasses został wzięty do niewoli przez Asyryjczyków (2 Kronik 33:11-13). Będąc więźniem, Manasses modlił się o miłosierdzie, a po uwolnieniu i przywróceniu na tron odwrócił się od bałwochwalczych dróg (2 Kronik 33:15-17). Odniesienie do modlitwy, ale nie do samej modlitwy, znajduje się w 2 Kronik 33:19, która mówi, że modlitwa jest zapisana w „Kronikach Królów Izraela”.
Modlitwa ta jest uważana za apokryficzną przez Żydów, katolików i protestantów. Został umieszczony na końcu 2 Kronik w Wulgacie z końca IV wieku. Ponad tysiąc lat później Marcin Luter umieścił tę modlitwę w swoim 74-książkowym przekładzie Biblii na język niemiecki. Była częścią Biblii Mateusza z 1537 roku i Biblii Genewskiej z 1599 roku. Pojawia się również w apokryfach Biblii Króla Jakuba i oryginalnej Biblii Douai-Rheims z 1609/1610. Papież Klemens VIII umieścił tę modlitwę w dodatku do Wulgaty.
Modlitwa ta jest zawarta w niektórych wydaniach greckiej Septuaginty. Na przykład kodeks aleksandryjski z V wieku zawiera modlitwę wśród czternastu odów pojawiających się zaraz po psalmach. Jest akceptowana jako księga deuterokanoniczna przez prawosławnych chrześcijan. Modlitwa jest intonowana podczas nabożeństwa prawosławnego i bizantyjskiego Wielkiej Komplety. Jest używany w rycie rzymskim jako część responsorium po pierwszym czytaniu w Godzinach Czytań w 14 niedzielę czasu zwykłego (wraz z Psalmem 51). W formie nadzwyczajnej, w Brewiarzu Rytu Rzymskiego; w korpusie responsoriów śpiewanych z czytaniami z Ksiąg Królewskich między Niedzielą Trójcy Świętej a sierpniem siódmy przytacza Modlitwę Manassesa wraz z wersetami Psalmu 50, Psalmu pokutnego par excellence.
Modlitwa pojawia się w starożytnych przekładach syryjskich, starosłowiańskich, etiopskich i ormiańskich. W Biblii etiopskiej modlitwa znajduje się w 2 Kronikach.