1 Czlowiek sporzadza mysli serca swego; ale od Pana jest odpowiedz jezyka.
2 Wszystkie drogi czlowiecze zdadza sie byc czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który wazy serca.
3 Wlóz na Pana sprawy twe, a beda utwierdzone zamysly twoje.
4 Pan dla siebie samego wszystko sprawil, nawet i niezboznika na dzien zly.
5 Obrzydliwoscia jest Panu kazdy wynioslego serca; który choc sobie innych na pomoc wezmie, nie ujdzie pomsty.
6 Milosierdziem i prawda oczyszczona bywa nieprawosc, a w bojazni Panskiej odstepujemy od zlego.
7 Gdy sie podobaja Panu drogi czlowieka, i nieprzyjaciól jego do zgody z nim przywodzi.
8 Lepsza jest trocha z sprawiedliwoscia, niz wiele dochodów niesprawiedliwych. [1]
9 Serce czlowiecze rozrzadza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
10 Sprawiedliwy rozsadek jest w wargach królewskich; w sadzie nie bladza usta jego.
11 Waga i szale sa ustawa Panska, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku sa za sprawa jego.
12 Obrzydliwoscia jest królom czynic niezboznosc; bo sprawiedliwoscia stolica umocniona bywa.
13 Przyjemne sa królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miluja.
14 Gniew królewski jest poslem smierci; ale maz madry ublaga go.
15 W jasnosci twarzy królewskiej jest zywot, a laska jego jest jako oblok z deszczem póznym.
16 Daleko lepiej jest nabyc madrosci, nizeli zlota najczystszego; a nabyc roztropnosci lepiej, niz srebra.
17 Gosciniec uprzejmych jest odstapic od zlego; strzeze duszy swej, kto strzeze drogi swojej.
18 Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wynioslosc ducha. [2]
19 Lepiej jest byc unizonego ducha z pokornymi, nizeli dzielic korzysci z pysznymi.
20 Kto ma wzglad na slowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, blogoslawiony jest.
21 Kto jest madrego serca, slynie rozumnym, a slodkosc warg przydaje nauki.
22 Zdrój zywota jest roztropnosc tym, którzy ja maja; ale umiejetnosc glupich jest glupstwem.
23 Serce madrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
24 Powiesci wdzieczne sa jako plastr miodu, slodkoscia duszy, a lekarstwem kosciom.
25 Zda sie podczas droga byc prosta czlowiekowi; wszakze dokonczenie jej pewna droga na smierc. [3]
26 Czlowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzaja usta jego.
27 Czlowiek niezbozny wykopuje zle, a w wargach jego jako ogien palajacy.
28 Maz przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozlacza przyjaciól.
29 Maz okrutny przewabia blizniego swego, i wprowadza go na droge niedobra.
30 Kto mruga oczyma swemi, zmysla przewrotnosci; a kto rucha wargami swemi, broi zle.
31 Korona chwaly jest sedziwosc; znajduje sie na drodze sprawiedliwosci.
32 Lepszy jest nierychly do gniewu, nizeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, nizeli ten, co dobyl miasta. [4]
33 Los na lono rzucaja; ale od Pana jest wszystko rozrzadzenie jego. [5]