1 Piesn psalmu samego Dawida.
2 Gotowe jest serce moje, Boze! spiewac i wyslawiac cie bede, takze i chwala moja.
3 Ocucze sie lutnio i harfo! gdy na switaniu powstaje.
4 Wyslawiac cie bede miedzy ludzmi, Panie! a bedec spiewal miedzy narodami.
5 Albowiem wieksze jest nad niebiosa milosierdzie twoje, i az pod obloki prawda twoja.
6 Wywyszze sie nad niebiosa, o Boze! a nad wszystke ziemie chwala twoja.
7 Niech beda wybawieni umilowami twoi; zachowajze ich prawica swoja, a wysluchaj mie.
8 Bóg mówil przez swietobliwosc swoje; dlatego sie weselic bede, ze rozdziele Sychem, a doline Sukkot rozmierze.
9 Mojec jest Galaad, mój i Manases, a Efraim moca glowy mojej, Juda zakonodawca mój.
10 Moab jest miednica do umywania mego, na Edoma porzuce obuwie moje: przeciwko Filistynom trabic bede.
11 Któz mie zaprowadzi do miasta obronnego? Któz mie przywiedzie az do ziemi edomskiej?
12 Izali nie ty, o Boze! którys nas byl odrzucil, a nie wychodziles, o Boze! z wojskami naszemi?
13 Dajze nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.
14 W Bogu sobie meznie poczynac bedziemy, a on podepcze nieprzyjaciól naszych.