1 Piesn Dawidowa. Panie! wolam do ciebie, pospiesz sie do mnie: posluchaj glosu mego, gdy wolam do ciebie.
2 Niech bedzie przyjemna modlitwa moja, jako kadzidlo przed obliczem twoim, a podnoszenie rak moich jako ofiara wieczorna.
3 Panie! polóz straz ustom moim; strzez drzwi warg moich. [1]
4 Nie nachylaj serca mego do zlej rzeczy, abym nie czynil spraw niepoboznych z mezami czyniacymi nieprawosc, i zebym sie nie karmil rozkoszami ich.
5 Niech mie bije sprawiedliwy, a przyjme to za milosierdzie; i niech mie gromi, a bedzie mi to za najwyborniejszy olejek, który nie zarazi glowy mojej; albowiem jeszczec modlitwa moja platna bedzie przeciwko zlosci ich.
6 Niech beda zrzuceni do miejsc opoczystych sedziowie ich, aby slyszeli slowa moje, ze byly wdzieczne.
7 Jako gdyby kto rabal i lupal drwa na ziemi, tak sie rozlatuja kosci nasze az do ust grobowych.
8 Ale do ciebie, Panie, Panie! podnosze oczy moje; w tobie ufam, nie odpychaj duszy mojej.
9 Strzez mie od sidla, które na mie zastawili, i od sidel czyniacych nieprawosc.
10 Niech wpadna razem w sieci swoje niepobozni, a ja za tem przemine.