1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, spiewac Bogu naszemu; albowiem to wdzieczna i przystojna jest chwala.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiazuje bolesci ich. [1]
4 Który rachuje liczbe gwiazd, a kazda z nich imieniem jej nazywa. [2]
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby. [3]
6 Pan pokornych podnosi; ale niepoboznych az ku ziemi uniza.
7 Spiewajciez Panu z chwala; spiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Który okrywa niebiosa oblokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, ze rosnie trawa po górach;
9 Który daje bydlu pokarm ich, i kruczetom mlodym, które wolaja do niego.
10 Nie kocha sie w mocy konskiej, ani sie kocha w goleniach meskich.
11 Kocha sie Pan w tych, którzy sie go boja, a którzy ufaja w milosierdziu jego.
12 Chwalze, Jeruzalemie! Pana; chwalze, Syonie! Boga twego.
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a blogoslawi synów twoich w posrodku ciebie.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejsza pszenica nasyca cie.
15 On wysyla slowo swe na ziemie; bardzo predko biezy wyrok jego.
16 On daje snieg jako welne, szron jako popiól rozsypuje.
17 Rzuca lód swój jako bryly; przed zimnem jego któz sie ostoi?
18 Posyla slowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewaja wody.
19 Oznajmuje slowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sady swe Izraelowi.
20 Nie uczynil tak zadnemu narodowi; przetoz nie poznali sadów jego. Halleluja.