1 Zlota piesn Dawidowa.
2 Strzez mie, o Boze! bo w tobie ufam. Rzecz, duszo moja! Panu: Tys Pan mój, a dobroc moja nic ci nie pomoze,
3 Ale swietym, którzy sa na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moje.
4 Rozmnoza sie bolesci tych, którzy sie za cudzym bogiem kwapia; nie ukusze ze krwi mokrych ofiar ich, ani wezme imion ich w usta moje.
5 Pan jest czastka dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymujesz los mój.
6 Sznury mi przypadly na miejscach wesolych, a dziedzictwo wdzieczne przyszlo na mie. [1]
7 Bede blogoslawil Pana, który mi dal rade, gdyz i w nocy cwicza mie nerki moje.
8 Stawialem Pana zawsze przed oczyma swemi; a iz on jest po prawicy mojej, nie bede wzruszony.
9 Przetoz uweselilo sie serce moje, a rozradowala sie chwala moja; dotego cialo moje mieszkac bedzie bezpiecznie.
10 Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuscisz swietemu twemu ogladac skazenia.
11 Oznajmisz mi droge zywota; obfitosc wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej az na wieki.