1 Psalm Dawidowy. Do ciebie, Panie! wolam, skalo moja! nie milcz na wolanie moje, bym snac, jezli mi sie nie ozwiesz, nie stal sie podobnym zstepujacym do grobu.
2 Wysluchajze glos prósb moich, gdy wolam do ciebie, gdy podnosze rece moje do swiatnicy swietej twojej.
3 Nie zagarniaj mie z niezboznymi, i z czyniacymi nieprawosc, którzy mówia o pokoju z bliznimi swymi a mysla zle w sercach swoich. [1]
4 Oddajze im wedlug spraw ich i wedlug zlych uczynków ich; wedlug pracy rak ich oddaj im, oddaj im zaplate ich.
5 Albowiem nie zrozumiewaja spraw Panskich, ani uczynków rak jego; przetoz ich popsuje, a nie pobuduje ich.
6 Blogoslawiony Pan; albowiem wysluchal glos prósb moich.
7 Pan jest moca moja i tarcza moja, w nim, nadzieje ma serce moje, a jestem poratowany; przetoz sie rozweselilo serce moje, a piesnia moja chwalic go bede.
8 Pan jest moca swych, i moca zbawienia pomazanca swego on jest. [2]
9 Zbaw lud twój, Panie! a blogoslaw dziedzictwu twemu, i pas ich, i wywyzszaj az na wieki.