1 Przedniejszemu spiewakowi, jako: Nie zatracaj, zloty psalm Dawidowy, kiedy uciekal przed Saulem do jaskini.
2 Zmiluj sie nademna, o Boze! zmiluj sie nademna; albowiem w tobie ufa dusza moja, a do cienia skrzydel twoich uciekam sie; az przeminie utrapienie.
3 Bede wolal do Boga najwyzszego, do Boga, który wykonywa sprawe moje.
4 On posle z nieba, i wybawi mie od pohanbienia tego, który mie chce pochlonac. Sela. Posle mi Bóg milosierdzie swoje i prawde swa.
5 Dusza moja jest w posród lwów; leze miedzy palacymi, miedzy synami ludzkimi, których zeby jako wlócznie i strzaly, i jezyk ich miecz ostry.
6 Wywyzze sie nad niebiosa, o Boze! a nade wszystka ziemia chwala twoja.
7 Sieci zastawili na nogi moje, nachylili dusze moje, wykopali dól przed obliczem mojem; ale sami wpadli wen. Sela.
8 Gotowe jest serce moje, Boze! gotowe jest serce moje; spiewac i wychwalac cie bede.
9 Ocuc sie chwalo moja! ocuc sie, lutnio i harfo! gdy na switaniu powstaje.
10 Bede cie wyslawial miedzy ludem, Panie! a bedec spiewal miedzy narodami.
11 Albowiem wielkie jest az do niebios milosierdzie twoje, i az pod obloki prawda twoja.
12 Wywyzze sie nad niebiosa, o Boze! a nade wszystka ziemie wywyz chwale twoje.