1 Przedniejszemu spiewakowi na Sussanedut zlota piesn Dawidowa do nauczania;
2 Gdy walczyl przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy sie wrócil Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanascie tysiecy.
3 Boze! odrzuciles nas, rozproszyles nas, i rozgniewales sie; nawrócze sie zasie do nas.
4 Zatrzasnales byl ziemia, i rozsadziles ja; uleczze rozpadliny jej, boc sie chwieje.
5 Okazywales ludowi twemu przykre rzeczy, napoiles nas winem zawrotu.
6 Ale teraz dales choragiew tym, którzy sie ciebie boja, aby ja wyniesli dla prawdy twej. Sela.
7 Aby byli wybawieni umilowani twoi; zachowajze ich prawica twoja, a wysluchaj mie.
8 Bóg ci mówil w swietobliwosci swojej; przeto sie rozwesele, rozdziele Sychem, i doline Sukkotska pomierze.
9 Mojec jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc glowy mojej; Juda zakonodawca moim.
10 Moab miednica do umywania mego; na Edoma wrzuce buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademna.
11 Któz mie wprowadzi do miasta obronnego? kto mie przyprowadzi az do Edom?
12 Izali nie ty, o Boze! którys nas byl odrzucil, a nie wychodziles, Boze! z wojskami naszemi?
13 Dajze nam ratunek w utrapieniu; boc omylny ratunek ludzki.
14 W Bogu meznie sobie poczynac bedziemy, a on podepcze nieprzyjaciól naszych.