1 Przedniejszemu spiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm.
2 O jako sa mile przybytki twoje, Panie zastepów! [1]
3 Zada i bardzo teskni dusza moja do sieni Panskich; serce moje i cialo moje pochutniwa sobie do Boga zywego. [2]
4 Oto i wróbel znalazl sobie domek, i jaskólka gniazdo swoje, gdzie poklada ptaszeta swe, u oltarzów twoich, Panie zastepów, królu mój i Boze mój!
5 Blogoslawieni, którzy mieszkaja w domu twoim; beda cie na wieki chwalic. Sela.
6 Blogoslawiony czlowiek, który ma sile swoje w tobie, i w których sercu sa drogi twoje.
7 Którzy idac przez doline morwów, za zródlo go sobie pokladaja, i deszcz pozegnania przychodzi na nich.
8 I ida huf za hufem, a ukazuja sie przed Bogiem na Syonie.
9 O Panie, Boze zastepów! wysluchaj modlitwe moje; przyjmij w uszy twe, o Boze Jakóbowy. Sela.
10 O Boze, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazanca twego.
11 Albowiem lepszy jest dzien w sieniach twoich, niz gdzie indziej tysiac; obralem sobie raczej w progu siedziec w domu Boga swego, nizeli mieszkac w przybytkach niezbozników. [3]
12 Albowiem Pan Bóg jest sloncem i tarcza: tuc laski i chwaly Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodza w niewinnosci. [4]
13 Panie zastepów! blogoslawiony czlowiek, który ma nadzieje w tobie.