1 Kazda dusza niech bedzie zwierzchnosciom wyzszym poddana: boc nie masz zwierzchnosci, tylko od Boga; a te, które sa zwierzchnosci, od Boga sa postanowione. [1] [2]
2 A tak, kto sie zwierzchnosci sprzeciwia, Bozemu sie postanowieniu sprzeciwia; a którzy sie sprzeciwiaja, sami sobie potepienie zjednaja.
3 Albowiem przelozoni nie sa na postrach dobrym uczynkom, ale zlym. A chcesz sie nie bac zwierzchnosci, czyn, co jest dobrego, a bedziesz mial pochwale od niej;
4 Bozym bowiem jest sluga tobie ku dobremu. Ale jezli uczynisz, co jest zlego, bój sie; boc nie darmo miecz nosi, gdyz jest sluga Bozym, mszczacym sie w gniewie nad czyniacym, co jest zlego.
5 Przetoz trzeba byc poddanym nie tylko dla gniewu, ale i dla sumienia.
6 Albowiem dla tego tez podatki dajecie, gdyz sa slugami Bozymi, którzy tego samego ustawicznie pilnuja.
7 Oddawajciez tedy kazdemu, cobyscie powinni: komu podatek, temu podatek, komu clo, temu clo, komu bojazn, temu bojazn; komu czesc, temu czesc. [3]
8 Nikomu nic winni nie badzcie, tylko abyscie sie spolecznie milowali; bo kto miluje blizniego, zakon wypelnil. [4]
9 Gdyz to przykazanie: Nie bedziesz cudzolozyl, nie bedziesz zabijal, nie bedziesz kradl, nie bedziesz falszywie swiadczyl, nie bedziesz pozadal, i jezli które insze jest przykazanie, w tem slowie sumownie sie zamyka, mianowicie: Bedziesz milowal blizniego twego, jako siebie samego. [5] [6]
10 Milosc blizniemu zlosci nie wyrzadza; a tak wypelnieniem zakonu jest milosc.
11 A to czyncie, wiedzac czas, iz juz przyszla godzina, abysmy sie ze snu ocucili; albowiem teraz blizsze nas jest zbawienie, anizeli kiedysmy uwierzyli.
12 Noc przeminela, a dzien sie przyblizyl; odrzucmyz tedy uczynki ciemnosci, a obleczmy sie w zbroje swiatlosci.
13 Chodzmy uczciwie jako we dnie, nie w biesiadach i w pijanstwach, nie we wszeteczenstwach i rozpustach, nie w poswarkach ani w zazdrosci;
14 Ale obleczcie sie w Pana Jezusa Chrystusa, a nie czyncie starania o ciele ku wykonywaniu pozadliwosci.