1 Cóz tedy rzeczemy? Zostaniemyz w grzechu, aby laska obfitowala?
2 Nie daj tego Boze! albowiem którzysmy umarli grzechowi, jakoz jeszcze w nim zyc bedziemy?
3 Azaz nie wiecie, iz którzykolwiek ochrzczeni jestesmy w Chrystusa Jezusa, w smierc jego ochrzczeni jestesmy?
4 Pogrzebienismy tedy z nim przez chrzest w smierc, aby jako Chrystus wzbudzony jest z martwych przez chwale ojcowska, tak zebysmy i my w nowosci zywota chodzili.
5 Bo jezlizesmy z nim wszczepieni w podobienstwo smierci jego, tedy tez i w podobienstwo zmartwychwstania wszczepieni z nim bedziemy.
6 To wiedzac, ze stary nasz czlowiek pospolu jest z nim ukrzyzowany, aby cialo grzechu bylo zniszczone, zebysmy juz wiecej nie sluzyli grzechowi; [1]
7 Bo ktoc umarl, usprawiedliwiony jest od grzechu.
8 Jezlismy tedy z Chrystusem umarli, wierzymy, iz tez z nim zyc bedziemy,
9 Wiedzac, ze Chrystus powstawszy z martwych, wiecej nie umiera i smierc mu wiecej nie panuje.
10 Bo iz umarl, grzechowi raz umarl, a iz zyje, zyje Bogu.
11 Tak tez i wy rozumiejcie, zescie wy umarlymi grzechowi, alescie zywymi Bogu w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
12 Niechze tedy nie króluje grzech w smiertelnem ciele waszem, zebyscie mu posluszni byli w pozadliwosciach jego.
13 Ani stawiajcie czlonków waszych orezem niesprawiedliwosci grzechowi: ale stawiajcie siebie samych Bogu, jako z umarlych zywi, i czlonki wasze orezem sprawiedliwosci Bogu.
14 Albowiem grzech panowac nad wami nie bedzie; bo jestescie nie pod zakonem, ale pod laska.
15 Cóz tedy? Bedziemyz grzeszyli, zesmy nie pod zakonem, ale pod laska? Nie daj tego Boze!
16 Azaz nie wiecie, ze komu sie stawiacie za slugi ku posluszenstwu, tegoscie slugami, komuscie posluszni; badz grzechowi ku smierci, badz posluszenstwu ku sprawiedliwosci?
17 Ale chwala Bogu, ze bywszy slugami grzechu, usluchaliscie z serca sposobu onej nauki, którejscie sie poddali.
18 A bedac uwolnieni od grzechu, staliscie sie niewolnikami sprawiedliwosci.
19 Po ludzku mówie dla mdlosci ciala waszego. Albowiem jakoscie stawiali czlonki wasze na sluzbe nieczystosci i nieprawosci ku czynieniu nieprawosci: tak teraz stawiajcie czlonki wasze na sluzbe sprawiedliwosci ku poswieceniu.
20 Bo pókiscie byli slugami grzechu, byliscie wolnymi od sprawiedliwosci:
21 Jakizescie tedy naonczas pozytek mieli onych rzeczy, za które sie teraz wstydzicie? Bo koniec onych jest smierc.
22 Lecz teraz, bedac uwolnieni od grzechu, a zniewoleni Bogu, macie pozytek swój ku poswieceniu, a koniec zywot wieczny. [2]
23 Albowiem zaplata za grzech jest smierc; ale dar z laski Bozej jest zywot wieczny, w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. [3]