Księga Rut (hebr. מגילת רות, Megilath Rut, „Zwój Rut”, jedna z Pięciu Megillot) należy do trzeciego działu, czyli Pism (Ketuvim) Biblii Hebrajskiej. W większości kanonów chrześcijańskich traktowana jest jako jedna z ksiąg historycznych i umieszczana między Sędziami a 1 Samuela.
Księga, napisana po hebrajsku w VI–IV wieku p.n.e., opowiada o Moabitce Rut, która uznaje Jahwe, Boga Izraelitów, za swego Boga, a Izraelitów za swojego. W Rut 1:16-17 Rut mówi Noemi, swojej teściowej Izraelitce: „Gdzie ty pójdziesz, ja pójdę, a gdzie ty zostaniesz, tam zostanę. Twój lud będzie moim ludem, a twój Bóg moim Bogiem. Tam, gdzie ty umrzesz, umrę i tam zostanę pochowany. Niech Pan zajmie się mną, nawet tak surowo, jeśli nawet śmierć rozdzieli ciebie i mnie”.
Książka cieszy się uznaniem Żydów, którzy należą do kategorii Żydów z wyboru, o czym świadczy znaczna obecność Boaza w literaturze rabinicznej. Księga Rut funkcjonuje również liturgicznie, czytana podczas żydowskiego święta Szawuot („Tygodnie”).