1 W on dzien bedzie otworzona studnica domowi Dawidowemu i obywatelom Jeruzalemskim na omycie grzechu i nieczystosci.
2 I stanie sie dnia onego, mówi Pan zastepów, ze wykorzenie imiona balwanów z ziemi, tak, ze nie beda wiecej wspominane; dotego i tych proroków i ducha nieczystego zniose z ziemi.
3 I stanie sie, gdyby kto dalej prorokowal, ze mu rzekna ojciec jego i matka jego, którzy go splodzili: Nie bedziesz zyl, przeto zes klamstwo mówil w imieniu Panskiem; i przebija go ojciec jego i matka jego, którzy go splodzili, ze prorokowal.
4 I stanie sie dnia onego, ze sie zawstydza oni prorocy, kazdy za widzenie swoje, gdyby prorokowali, i nie obleka sie w suknie kosmata, aby klamali;
5 Ale kazdy rzecze: Nie jestem ja prorokiem, ale rolnikiem; bo mie tego nauczono od dziecinstwa mego.
6 A jezeli mu kto rzecze: Cóz to masz za rany na rekach twoich? Tedy rzecze: Temi jestem zraniony w domu tych, którzy mie miluja. [1]
7 O mieczu! ocknij sie na pasterza mego, i na meza towarzysza mego, mówi Pan zastepów; uderz pasterza, a owce rozproszone beda; ale zas obróce reke moje ku maluczkim. [2]
8 Bo sie stanie po tej wszystkiej ziemi, mówi Pan, ze dwie czesci w niej wytracone beda i pomra, a trzecia zostanie w niej.
9 I wwiode i one trzecia czesc do ognia, a wyplawie je jako plawia srebro, a doswiadczac ich bede, jako doswiadczaja zlota; kazdy bedzie wzywal imienia mego, a Ja go wyslucham: rzeke: Tys lud mój, a on rzecze: Tys Pan Bóg mój. [3]