1 Efrayim daglik bölgesindeki Ramatayim Kasabasi'nda yasayan, Efrayim oymaginin Suf boyundan Yeroham oglu Elihu oglu Tohu oglu Suf oglu Elkana adinda bir adam vardi.
2 Elkana'nin Hanna ve Peninna adinda iki karisi vardi. Peninna'nin çocuklari oldugu halde, Hanna'nin çocugu olmuyordu.
3 Elkana Her Seye Egemen RAB'be tapinip kurban sunmak üzere her yil kendi kentinden Silo'ya giderdi. Eli'nin RAB'bin kâhinleri* olan Hofni ve Pinehas adindaki iki oglu da oradaydi. [1] [2]
4 Elkana kurban sundugu gün karisi Peninna'ya ve ogullariyla kizlarina etten birer pay verirken,
5 Hanna'ya iki pay verirdi. Çünkü RAB Hanna'nin rahmini kapamasina karsin, Elkana onu severdi.
6 Ama RAB Hanna'nin rahmini kapadigindan, kumasi Peninna Hanna'yi öfkelendirmek için ona sürekli satasirdi.
7 Bu yillarca böyle sürdü. Hanna RAB'bin Tapinagi'na her gittiginde kumasi ona satasirdi. Böylece Hanna aglar, yemek yemezdi.
8 Kocasi Elkana, "Hanna, neden agliyorsun, neden yemek yemiyorsun?" derdi, "Neden bu kadar üzgünsün? Ben senin için on oguldan daha iyi degil miyim?"
9 Bir gün onlar Silo'da yiyip içtikten sonra, Hanna kalkti. Kâhin Eli RAB'bin Tapinagi'nin kapi sövesi yanindaki sandalyede oturuyordu.
10 Hanna, gönlü buruk, aci aci aglayarak RAB'be yakardi
11 ve su adagi adadi: "Ey Her Seye Egemen RAB, kulunun üzüntüsüne gerçekten bakip beni animsar, kulunu unutmayip bana bir erkek çocuk verirsen, yasami boyunca onu sana adayacagim. Onun basina hiç ustura degmeyecek."
12 Hanna RAB'be yakarisini sürdürürken, Eli onun dudaklarini gözetliyordu.
13 Hanna içinden yakariyor, yalniz dudaklari kimildiyor, sesi duyulmuyordu. Bu yüzden Eli, Hanna'yi sarhos sanarak,
14 "Sarhoslugunu ne zamana dek sürdüreceksin? Artik sarabi birak" dedi.
15 Hanna, "Ah, öyle degil efendim!" diye yanitladi, "Ben yüregi acilarla dolu bir kadinim. Ne sarap içtim, ne de baska bir içki. Sadece yüregimi RAB'be döküyordum.
16 Kulunu kötü bir kadin sanma. Yakarisimi simdiye dek sürdürmemin nedeni çok kaygili, üzüntülü olmamdir."
17 Eli, "Öyleyse esenlikle git" dedi, "Israil'in Tanrisi dilegini yerine getirsin."
18 Hanna, "Senin gözünde lütuf bulayim" deyip yoluna gitti. Sonra yemek yedi. Artik üzgün degildi.
19 Ertesi sabah erkenden kalkip RAB'be tapindilar. Ondan sonra Rama'daki evlerine döndüler. Elkana karisi Hanna'yla birlesti ve RAB Hanna'yi animsadi.
20 Zamani gelince Hanna gebe kaldi ve bir erkek çocuk dogurdu. "Onu RAB'den diledim" diyerek adini Samuel koydu.
21 Elkana RAB'be yillik kurbanini ve adagini sunmak üzere ev halkiyla birlikte Silo'ya gitti.
22 Ama Hanna gitmedi. Kocasina, "Çocuk sütten kesildikten sonra onu RAB'bin hizmetinde bulunmak üzere götürecegim. Yasami boyunca orada kalacak" dedi.
23 Kocasi Elkana, "Nasil istersen öyle yap" diye karsilik verdi, "Çocuk sütten kesilinceye dek burada kal. RAB sözünü yerine getirsin." Böylece Hanna oglu sütten kesilinceye dek evde kalip onu emzirdi.
24 Küçük çocuk sütten kesildikten sonra Hanna üç yasinda bir boga, bir efa un ve bir tulum sarap alarak onu kendisiyle birlikte RAB'bin Silo'daki tapinagina götürdü.
25 Bogayi kestikten sonra çocugu Eli'ye getirdiler.
26 Hanna, "Ey efendim, yasamin hakki için derim ki, burada yaninda durup RAB'be yakaran kadinim ben" dedi,
27 "Bu çocuk için yakarmistim; RAB dilegimi yerine getirdi.
28 Ben de onu RAB'be adiyorum. Yasami boyunca RAB'be adanmis kalacaktir." Sonra çocuk orada RAB'be tapindi.