1 Davut Rama'nin Nayot Mahallesi'nden kaçtiktan sonra Yonatan'a gitti. Ona, "Ne yaptim? Suçum ne?" diye sordu, "Babana karsi ne günah isledim ki, beni öldürmek istiyor?"
2 Yonatan, "Bu senden uzak olsun, ölmeyeceksin!" diye yanitladi, "Babam bana bildirmeden ister büyük, ister küçük olsun hiçbir is yapmaz. Neden bunu benden gizlesin? Olmaz öyle sey!"
3 Ancak Davut ant içerek, "Senin beni sevdigini baban çok iyi biliyor" diye yanitladi, "'Yonatan ne yapacagimi bilmemeli, yoksa üzülür diye düsünmüstür. RAB'bin ve senin yasamin hakki için derim ki, ölüm ile aramda yalniz bir adim var."
4 Yonatan Davut'a, "Ne dilersen dile, senin için yaparim" diye karsilik verdi.
5 Davut Yonatan'a, "Bak, yarin Yeni Ay Töreni" dedi, "Kralla birlikte yemege oturmam gerekir. Ama izin ver, ertesi günün aksamina dek tarlada gizleneyim.
6 Eger baban yoklugumu sezerse ona, 'Davut aceleyle kendi kenti Beytlehem'e gitmek için benden israrla izin istedi; orada bütün ailenin yillik kurban töreni var dersin.
7 Baban, 'Iyi derse, kulun güvenlikte demektir. Ama öfkelenirse, bil ki, bana kötülük yapmaya karar vermistir.
8 Sana gelince, bana yardim et; çünkü RAB'bin önünde benimle antlasma yaptin. Suçluysam, beni sen öldür! Neden beni babana teslim edesin?"
9 Yonatan, "Olmaz öyle sey!" diye yanitladi, "Babamin sana kötülük yapmaya karar verdigini bilsem, sana söylemez miydim?"
10 Davut, "Baban sana sert bir karsilik verirse, kim bana bildirecek?" diye sordu.
11 Yonatan, "Gel, tarlaya gidelim" dedi. Böylece ikisi tarlaya gittiler.
12 Yonatan Davut'la konusmasini sürdürdü: "Israil'in Tanrisi RAB tanik olsun! Yarin ya da öbür gün bu saate kadar babamin ne düsündügünü arastiracagim. Babamin sana karsi tutumu olumluysa, sana haber gönderecegim.
13 Ama babam seni öldürmeyi tasarliyorsa, bunu sana bildirip güvenlik içinde gitmeni saglamazsam, RAB bana aynisini, hatta daha kötüsünü yapsin! RAB önceden babamla oldugu gibi seninle de birlikte olsun!
14 Ama sen yasamim boyunca RAB'bin iyiligini bana göster ki ölmeyeyim.
15 RAB Davut'un bütün düsmanlarini yeryüzünden yok edecegi zaman bile, sen soyuma iyiliklerini sonsuza dek esirgeme."
16 Böylece Yonatan Davut soyuyla bir antlasma yapti ve, "RAB Davut'un düsmanlarini cezalandirsin" dedi.
17 Davut'a besledigi sevgiden ötürü Yonatan ona bir daha ant içirtti. Çünkü onu cani kadar seviyordu.
18 Yonatan Davut'a, "Yarin Yeni Ay Töreni" dedi, "Yerin bos kalacagindan, yoklugun anlasilacak.
19 Öbür gün, geçen sefer gizlendigin yere çabucak git. Ezel Tasi'nin yaninda bekle.
20 Ben hedefe atar gibi tasin bir yanina üç ok atacagim.
21 Sonra hizmetkârimi gönderip, 'Git oklari bul diye buyruk verecegim. Eger özellikle ona, 'Bak, oklar senin bu yaninda, onlari alip buraya getir dersem, gel. Yasayan RAB'bin adiyla derim ki, güvenliktesin, tehlike yok.
22 Ama hizmetkâra, 'Bak, oklar ötende dersem, git; çünkü RAB seni uzaklastirmistir.
23 Birbirimizle yaptigimiz antlasmaya gelince, RAB sonsuza dek seninle benim aramda tanik olsun."
24 Böylece Davut tarlada gizlendi. Yeni Ay Töreni baslayinca, Kral Saul gelip yemege oturdu.
25 Her zamanki gibi duvarin yanindaki yerine oturmustu. Yonatan karsisinda, Avner de yaninda yerlerini aldilar. Davut'un yeriyse bos kaldi.
26 Ama Saul o gün bir sey söylemedi. "Davut'un basina bir sey gelmis olmali. Dinsel açidan kirli olsa gerek, evet dinsel açidan temiz degildir" diye düsündü.
27 Ertesi gün, ayin ikinci günü, Davut'un yeri yine bostu. Bunun üzerine Saul, oglu Yonatan'a, "Isay'in oglu neden dün de, bugün de yemege gelmedi?" diye sordu.
28 Yonatan, "Davut Beytlehem'e gitmek için benden israrla izin istedi" diye karsilik verdi,
29 "'Lütfen izin ver. Çünkü ailemizin kentte bir kurbani var, agabeyim orada bulunmami buyurdu. Gözünde lütuf bulduysam gidip kardeslerimi göreyim dedi. Iste bu yüzden kralin sofrasina gelemedi."
30 Saul Yonatan'a öfkelenerek, "Seni sapik ve dikbasli kadinin oglu!" diye bagirdi, "Isay'in oglunu destekledigini bilmiyor muyum? Bu kendin için de, seni doguran annen için de utanç verici.
31 Çünkü Isay'in oglu yeryüzünde yasadikça ne sen güvenlikte olabilirsin, ne de kralligin. Simdi adam gönder, onu bana getir. O ölmeli!"
32 Yonatan babasi Saul'a, "Neden ölmeli? Ne yapti ki?" diye karsilik verdi.
33 Ama Saul Yonatan'i öldürmek amaciyla mizragini ona firlatti. Böylece Yonatan babasinin Davut'u öldürmeye kararli oldugunu anladi.
34 Büyük bir öfkeyle sofradan kalkti ve ayin ikinci günü hiç yemek yemedi. Babasinin Davut'u böyle asagilamasina üzüldü.
35 Sabahleyin Yonatan Davut'la bulusmak üzere tarlaya gitti. Yanina bir usak almisti.
36 Usaga, "Haydi kos, atacagim oklari bul" dedi. Usak kosarken, Yonatan onun ötesine bir ok atti.
37 Usak Yonatan'in attigi okun düstügü yere varinca, Yonatan, "Ok ötende!" diye seslendi,
38 "Çabuk ol! Kos, yerinde durma!" Yonatan'in usagi oku alip efendisine getirdi.
39 Olup bitenden habersizdi. Olanlari yalniz Yonatan'la Davut biliyordu.
40 Yonatan, silahlarini yanindaki usaga vererek, "Al bunlari kente götür" dedi.
41 Usak gider gitmez, Davut tasin güney yanindan ayaga kalkti ve yüzüstü yere kapanarak üç kez egildi. Iki arkadas birbirlerini öpüp agladilar; ancak Davut daha çok agladi.
42 Yonatan, "Esenlikle yoluna git" dedi, "Ikimiz RAB'bin adiyla ant içmistik. RAB seninle benim aramda ve soylarimiz arasinda sonsuza dek tanik olsun." Bundan sonra Davut yoluna gitti. Yonatan da kente döndü.