1 Filistliler bütün ordularini Afek'te topladilar. Israilliler ise Yizreel'deki pinarin yanina kurduklari ordugahta kaliyorlardi. [1]
2 Filist beyleri yüzer ve biner kisilik birliklerle ilerliyordu. Davut'la adamlariysa Akis'le birlikte geriden geliyorlardi.
3 Filistli komutanlar, "Bu Ibraniler'in burada ne isi var?" diye sorunca, Akis su karsiligi verdi: "Bu, Israil Krali Saul'un görevlisi Davut'tur. Bir yildan uzun süredir yanimda kaliyor. Bana geldiginden beri kendisinde hiçbir kötülük bulamadim."
4 Ama Filistli komutanlar Akis'e öfkelendiler. "Adami geri gönder, kendisine verdigin yere dönsün" dediler, "Bizimle birlikte savasa gelmesin; yoksa savas sirasinda bize karsi çikar. Efendisinin begenisini nasil kazanabilir? Adamlarimizin basini ona vermekten daha iyi bir yol bulabilir mi?
5 Çalip oynarken, 'Saul binlercesini öldürdü, Davut'sa on binlercesini diye hakkinda ezgiler okuduklari Davut degil mi bu?"
6 Bunun üzerine Akis, Davut'u çagirip, "Yasayan RAB'bin adiyla derim ki, sen dürüst bir kisisin" dedi, "Benimle birlikte savasa katilmani isterdim. Yanima geldigin günden bu yana ters bir davranisini görmedim. Ama Filist beyleri seni uygun görmedi.
7 Simdi geri dön ve esenlikle git. Filist beylerinin gözünde ters bir davranista bulunma."
8 Davut, "Ama ben ne yaptim?" diye sordu, "Yanina geldigimden bu yana bende ne buldun ki, gidip efendim kralin düsmanlarina karsi savasmayayim?"
9 Akis, "Biliyorum, sen benim gözümde Tanri'nin bir melegi gibi iyisin" diye yanitladi, "Ne var ki Filistli komutanlar, 'Bizimle savasa gelmesin diyorlar.
10 Seninle gelmis olan efendin Saul'un kullariyla birlikte sabah erkenden kalkin ve tan agarir agarmaz gidin."
11 Böylece Davut'la adamlari Filist ülkesine dönmek üzere sabah erkenden kalktilar. Filistliler ise Yizreel'e gittiler.